Η ενημέρωση και για άλλη μια φορά η ηθική

Κάθε μέρα, μετά το πέρας των πρωινών μου υποχρεώσεων στο γραφείο, έχω τη συνήθεια να διαβάζω kathimerini & in.gr για να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και τον κόσμο, καθότι το βράδυ στην τηλεόραση το μόνο κανάλι με ειδήσεις που θα δω είναι το star. Tο παραδέχομαι, δεν μπορώ να βλέπω τις Τρέμηδες, τους Ευαγγελάτους και τους λοιπούς καραγκιόζηδες να μαλώνουν σαν τις κότες (να το το κοτέτσι πάλι) στα παράθυρα, προτιμώ αλήθεια να βλέπω τις σταρλέττες και τους στυλίστες να ξεκατινιάζονται, έχει περισσότερη πλάκα. Ε, καμιά φορά περιμένω να πάει 21.00 να δω ειδήσεις στην κρατική. Άντε και το δελτίο του ΣΚΑΪ.
Παλιά, ήμουν από αυτούς που Κυριακή πρωί έπαιρνα τις εφημερίδες μου (με όλη τους την προίκα, ένθετα, dvd, brochures κομπλέεεε) κι ανάλογα είτε άραζα σπίτι να τις ξεκοκκαλίσω πίνοντας τεράστιες κούπες γαλλικού καφέ, είτε πήγαινα στο Ψυχικό (info/deals) ή στην Αγ. Παρασκευή (stars/mirador) να τις διαβάσω μετά του freddo και της μουσικούλας. Αυτό ήταν το τότε, το κάποτε που ήμουν σε φάση je t'aime, όπως μου είπε κι ένας γνωστός και λύθηκα στα γέλια τις προάλλες. Μετά σταμάτησα να είμαι je t'aime, έγινα "καμμένη" όπως μου έλεγε ο fitsoulas και πήγαινα μόνο για το freddo, άνευ έντυπου πακέτου. Άλλαξα φυσικά και τα στέκια και άρχισα να συχνάζω σε μέρη πιο προσιτά (χιλιομετρικά) για κάποιον που μένει στα Νότια προάστεια (Μαρίνα Φλοίσβου ή Γλυφάδα). Ωστόσο, απέκτησα τη συνήθεια να διαβάζω online τα τεκταινόμενα, πράγμα που αποδείχθηκε πιο handy και περισσότερο environment-friendly. Άσε που από την άλλη βολεύει στο internet και βρίσκεις και άρθρα που δημοσιεύτηκαν παλιότερα ή μπορείς και να στείλεις σε κάποιο φίλο κάτι που διάβασες και σου φάνηκε ενδιαφέρον.
Διάβαζα, λοιπόν, σήμερα για την ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας σε μια εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και σκέφτηκα ότι τελικά υπάρχουν και κάποιοι σωστοί άνθρωποι στην πολιτική σκηνή της χώρας μας. Γενικά, δε μου αρέσουν τα "πολιτικά", όχι γιατί δεν έχω άποψη, αλλά γιατί όπως όλοι οι νοήμονες Έλληνες αρνούμαι να ασχολούμαι με τα "πίττουρα". (πάλι αναφορά στο προσφιλές πουλερικό). Σαφέστατα και τάσσομαι υπέρ κάποιας παράταξης, δεν είμαι όμως ούτε κομματόσκυλο, ούτε λάγνος της εξουσίας. Τάσσομαι υπέρ του κόμματος το καταστατικό του οποίου θεωρώ ότι εκφράζει την αντίληψη μου για τη ζωή και την κοινωνία, όμως διατηρώ πάντα το δικαίωμα να παίρνω αποστάσεις από θέσεις ή κινήσεις που τελικά αποδεικνύονται αντίθετες με τη δική μου κοσμοθεωρία. Είναι λίγο καραγκιοζιά η στάση της αποχής, αποχή ίσον αποδοχή, το έχω ξαναπεί. Και στο κάτω κάτω, τα πάντα στη ζωή είναι θέμα επιλογών: επιλέγεις να υποστηρίζεις συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα, συγκεκριμένη αθλητική ομάδα, συγκεκριμένη θρησκεία. Όλα είναι δικές μας επιλογές, είναι αυτά που μας χαρακτηρίζουν ως ανθρώπους και στην τελική είναι από τις πιο βασικές μας ελευθερίες. Το να μην κάνεις επιλογή για μένα ισούται με παραίτηση όλων των δικαιωμάτων σου.
Τεσπά, να μη μακρυγορώ με άσχετα, διάβαζα λοιπόν εκεί στις δηλώσεις του Προέδρου ότι "η δημοκρατία στη χώρα μας ενώ έχει υψηλό επίπεδο, αυτό τον καιρό κακοποιείται από την πολιτική κατάσταση", αποδίδοντας την κρίση του πολιτικού συστήματος στην "έλλειψη ηθικών αξιών". Ώπα της, να τη πάλι η ηθική! Και μεταφέρω απόσπασμα: "Πιστεύω ότι το ηθικό αυτό πολίτευμα χρειάζεται προσοχή, και αυτή συνίσταται στην επίδειξη εκ μέρους όλων των μετεχόντων στο πολίτευμα ηθικών αρχών (...) μπορώ να τις μνημονεύσω κάλλιστα, είναι η εργατικότητα, η εντιμότητα, η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός στη γνώμη του άλλου, η συνείδηση καθήκοντος και ευθύνης. Αυτά έχουν εκλείψει από τον τόπο μας και δεν υπάρχουν πια". Μάλιστα, είπε δηλαδή ο χριστιανός το αυτονόητο, αμφιβάλλω όμως αν υπάρχουν πολλοί τριγύρω μας που μπόρεσαν να καταλάβουν γιατί ακριβώς μιλάει.
Έχουμε γίνει ένα χάλι, ένα μπάχαλο κυριολεκτικά, ο καθένας κοιτάζει μόνο τη βολή του και το συμφέρον του. Οι πολιτικοί τις καρέκλες τους, οι μεγαλοεπιχειρηματίες τις μεγάλες αναθέσεις έργων, οι παπάδες τις εκτάσεις στη Χαλκιδική, οι τράπεζες την αφαίμαξη των πελατών τους. Ο ανηψιός να φάει το οικόπεδο του θείου, ο γιος τη σύνταξη της μάνας, ο ένας να σβήσει την κλήση και να μην πληρώσει πρόστιμο για το κόκινο που πέρασε, ο άλλος να πάρει διπλωμα πληρωτικό, ο παρα-άλλος να φέρει ψέυτικη βεβαίωση απο το γνωστό του γιατρό για να πάρει άδεια, να πω κι άλλα.... Μαλάκα μου, είναι τραγικό να συνειδητοποιείς τελικά ότι ολωνών οι ηθικές αξίες εξαντλούνται στο χρηματικό.
Δεν ξέρω, αλλά εμένα με εκνευρίζει αυτή η έκλυση ηθών. Και τελικά, δε θα σταματήσω ποτέ να την καυτηριάζω, γιατί προς το παρόν μόνο αυτό μπορώ να κάνω που να είναι και επί της ουσίας. Σίγουρα δε σκοπεύω να αλλάξω εγώ τον κόσμο, αλλά θα προσπαθήσω με ότι μέσα διαθέτω να αντιταχθώ. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο κομμάτι της πολιτικής, αυτό ήταν ένα παράδειγμα, ούτως ή άλλως σα γνήσιο παρτάλι θα βρίσκομαι εκτός Αθηνών την ημέρα των εκλογών. Μιλάω για τις επιλογές, επιλογές στους ανθρώπους που θέλω να συναναστρέφομαι, στις κοινωνικές ομάδες που θέλω να με αντιπροσωπεύουν, στις αξίες που θέλω να εκπροσωπώ εγώ. Και επιλέγω να λέω ουστ στα λαμόγια, ουστ στους ασυνεπείς και τους ανάγωγους, ουστ στα δήθεν και ουστ στις μαλακοκαταστάσεις εν γένει. Δε θέλω ούτε να με κοροιδεύουν στις δημόσιες υπηρεσίες, ούτε να με εκμεταλλεύονται οι υπάλληλοι στη δουλειά, ούτε να με στήνουν οι δήθεν φίλες, ούτε να μου προσβάλλουν την αξιοπρέπεια άνθρωποι κατώτεροι των περιστάσεων. Ουστ!