Πριν κάνα μήνα πήγα με εκλεκτή παρέα σε ένα εκλεκτό holiday resort κοντά στην Πύλο και κυριολεκτικά έπαθα την πλάκα μου από το μέρος, την οργάνωση, τη χλιδή, το επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών. Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο ξενοδοχείο, επιβεβαιώθηκε η αντίληψη πως στη ζωή ό,τι πληρώνεις παίρνεις αλλά κι επίσης πως όπου έχει πέσει πολύ χρήμα και μεράκι για κάποια επένδυση, το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον καταπληκτικό. Δεν εντυπωσιάζομαι εύκολα με τέτοιες πολυτέλειες, γιατί και έχω ταξιδεψει ανά τον κόσμο και έχω μείνει σε ακριβά ξενοδοχεία και έχω ξεφυλίσσει όλο τον τόμο του Golden List και έχω σερφάρει ατελείωτες ώρες σε ιστοσελίδες σχετικές με εξωτικά ταξίδια, πράγμα που σημαίνει ότι κοντολογοίς τα έχω δει όλα Μπορεί να μην έχω μείνει σε όλα (λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν), ξέρω όμως τι να περιμένω. Ομολογώ, όμως, πως στο Costa Navarino τα είδα όλα και τα άκουσα λίγο πιο dolby.
Εντάξει, ο καπετάν Βασίλης πήρε ένα φιλέτο (δηλαδή, συνένωσε τα άπειρα φιλέτα, αποζημιώνοντας, όμως, στο έπακρο τους πωλητές) πάνω σε μία από τις ομορφότερες παραλίες της Πελοπονήσου κι έχτισε ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα (disneyland meets elounda meets caribean resorts), έφτιαξε και το αρτιότερο και μεγαλύτερο γήπεδο γκολφ της Μεσογείου κι έδωσε ζωή, δουλειά και περαιτέρω ανάπτυξη στην περιοχή. Οι εργαζόμενοι αυστηρά Έλληνες και αυστηρά με καταγωγή και τόπο κατοικίας τα πέριξ (Γαργαλιάνοι, Κυπαρισσία, Καλαμάτα κλπ), ευγενικότατοι και με επίπεδο (οι τρεις στους τέσσερις είναι απόφοιτοι σχολών τουριστικών επαγγελμάτων και με μεταπτυχιακές σπουδές). Ήθελε ο μακαρίτης να προωθήσει και να αναπτύξει την πατρίδα του και νομίζω το όλο project αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για την περιοχή. Μόνο συγχατηρητήρια του αξίζουν και από τις συζητήσεις που έκανα με ντόπιους όλοι είναι ευγνώμονες (εν αντιθέσει με άλλες περιπτώσεις που οι ντόπιοι εναντιώνονται στα ξένα επενδυτικά κεφάλαια) και η περίπτωση του costa πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους εφοπλιστές και βιομηχάνους που αναζητούν ιδέες. Αν μη τι άλλο, μετά τη ναυτιλία, ο τουρισμός είναι το μεγαλύτερο έσοδο της χώρας μας, ας το κοιτάξουμε λιγάκι παραπάνω.
Και μια που το έφερε η κουβέντα γενικά γαι τον τουρισμό, πηγαίνοντας τακτικά στο νησί μου και γενικά αντιμετωπίζοντας λογιών λογιών συμπεριφορές από τους Παριανούς επιχειρηματίες, έχω να δώσω μια συμβουλή: οι τουριστικές υπηρεσίες δε θέλουν, παιδιά, πολύ κόπο, θέλουν τρόπο. Δε χάθηκε ο κόσμος ακόμα και εν καιρώ κρίσης να κάνετε μια ανακαίνιση στο χώρο σας, να εκμοντερνιστείτε και να δώσετε έναν αέρα ανανέωσης προσφέροντας κάτι διαφορετικό στον πελάτη. Καλό το air-condition, television, piscine, gazon, manger, gourmet αλλά πήγαινε το κι ένα βήμα παραπέρα. Ταβερνιάρη, προσέφερε στο τέλος κάθε γεύματος ένα πιάτο φρούτα, ένα γλυκό του κουταλιού, ένα σπιτικό λικέρ... δε σου κοστίζει κάτι. Εσύ με την καφετέρια, βάλε ελεύθερο wi fi να έρθει ο άλλος να αράξει με το i-pad του να διαβάσει την εφημερίδα του αμέριμνος και να σου κάνει κατανάλωση. Ξενοδόχε, κάνε τα ρημάδια τα σουηδικά έπιπλα καυσόξυλα για το χειμώνα και τράβα σε κάνα IKEA να πάρεις κάτι πιο μοντέρνο, λιτό κι αφαιρετικό. Και αφήστε τις αρπαχτές κατά μέρος. Τα πασαλείματα, οι μαϊμουδιές και η κουτοπονηριά δε μας πάνε μπροστά.
Διαβάζω σε εφημερίδες πως φέτος παρά την οικονομική κρίση ο ελληνικός τουρισμός έχει άνοδο, κυρίως γιατί σε ανταγωνιστικά τουριστικά θέρετρα όπως η Αίγυπτος, η Τυνησία, το Μαρόκο, οι λαϊκές εξεγέρσεις έχουν δημιουργήσει μεγάλη ανησυχία και οι Βορειοευρωπαίοι φοβούνται. Συν τις άλλοις, οι κακές οικονομικές συγκυρίες ευνοούν τις οικογενειακές διακοπές στα ελληνικά νησιά, όπου οι προσφορές δίνουν και παίρνουν. Καιρός ήταν από μια άποψη να προσγειωθούν κάτι επηρμένοι επιχειρηματίες και να προσφέρουν πακέτα σε λογικές τιμές. Περιθώριο για κέρδος υπάρχει ακόμα και δεν είναι ανάγκη να γδύνεις τον τουρίστα ή να του σερβίρεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ακόμα και τα resorts του τύπου που προανέφερα που μπορεί να απευθύνονται σε άλλοι κοινό με μεγαλύτερο προτοφόλι, προσφέρουν πακέτα εβδομαδιαία και δίνουν τη δυνατότητα και στη μεσαία τάξη να κάνει διακοπές λουξ. Το θέμα είναι να γυρίζει το χρήμα και να υπάρχει διάθεση να περιποιηθούν αυτόν που θα έρθει να αφήσει τα ωραία του λεφτάκια. Ο τουρίστας θέλει να τον σέβονται και να του φέρονται σα βασιλιά, και το royal treatment μπορείς να το καταφέρεις ακόμα και με λίγα αλλά ουσιαστικά. Άλλωστε, οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν πάντα τη διαφορά. Δεν έχει σημασία αν τα σαμπουανάκια στο μπάνιο είναι Κορρές ή Palmolive, ούτε να έχει παγωμένη σαμπάνια στο δωμάτιο, ακόμα κι ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό κι ένα καλάθι φρούτα είναι ένα πολύ θερμό καλωσόρισμα. Η πολυτέλεια έγκειται στο χαμόγελο, την εξυπηρέτηση, την καθαριότητα και την εντιμότητα. Όλα τα άλλα είναι κυριολεκτικά ψιλά γράμματα. Φιλιά.
Εντάξει, ο καπετάν Βασίλης πήρε ένα φιλέτο (δηλαδή, συνένωσε τα άπειρα φιλέτα, αποζημιώνοντας, όμως, στο έπακρο τους πωλητές) πάνω σε μία από τις ομορφότερες παραλίες της Πελοπονήσου κι έχτισε ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα (disneyland meets elounda meets caribean resorts), έφτιαξε και το αρτιότερο και μεγαλύτερο γήπεδο γκολφ της Μεσογείου κι έδωσε ζωή, δουλειά και περαιτέρω ανάπτυξη στην περιοχή. Οι εργαζόμενοι αυστηρά Έλληνες και αυστηρά με καταγωγή και τόπο κατοικίας τα πέριξ (Γαργαλιάνοι, Κυπαρισσία, Καλαμάτα κλπ), ευγενικότατοι και με επίπεδο (οι τρεις στους τέσσερις είναι απόφοιτοι σχολών τουριστικών επαγγελμάτων και με μεταπτυχιακές σπουδές). Ήθελε ο μακαρίτης να προωθήσει και να αναπτύξει την πατρίδα του και νομίζω το όλο project αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για την περιοχή. Μόνο συγχατηρητήρια του αξίζουν και από τις συζητήσεις που έκανα με ντόπιους όλοι είναι ευγνώμονες (εν αντιθέσει με άλλες περιπτώσεις που οι ντόπιοι εναντιώνονται στα ξένα επενδυτικά κεφάλαια) και η περίπτωση του costa πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους εφοπλιστές και βιομηχάνους που αναζητούν ιδέες. Αν μη τι άλλο, μετά τη ναυτιλία, ο τουρισμός είναι το μεγαλύτερο έσοδο της χώρας μας, ας το κοιτάξουμε λιγάκι παραπάνω.
Και μια που το έφερε η κουβέντα γενικά γαι τον τουρισμό, πηγαίνοντας τακτικά στο νησί μου και γενικά αντιμετωπίζοντας λογιών λογιών συμπεριφορές από τους Παριανούς επιχειρηματίες, έχω να δώσω μια συμβουλή: οι τουριστικές υπηρεσίες δε θέλουν, παιδιά, πολύ κόπο, θέλουν τρόπο. Δε χάθηκε ο κόσμος ακόμα και εν καιρώ κρίσης να κάνετε μια ανακαίνιση στο χώρο σας, να εκμοντερνιστείτε και να δώσετε έναν αέρα ανανέωσης προσφέροντας κάτι διαφορετικό στον πελάτη. Καλό το air-condition, television, piscine, gazon, manger, gourmet αλλά πήγαινε το κι ένα βήμα παραπέρα. Ταβερνιάρη, προσέφερε στο τέλος κάθε γεύματος ένα πιάτο φρούτα, ένα γλυκό του κουταλιού, ένα σπιτικό λικέρ... δε σου κοστίζει κάτι. Εσύ με την καφετέρια, βάλε ελεύθερο wi fi να έρθει ο άλλος να αράξει με το i-pad του να διαβάσει την εφημερίδα του αμέριμνος και να σου κάνει κατανάλωση. Ξενοδόχε, κάνε τα ρημάδια τα σουηδικά έπιπλα καυσόξυλα για το χειμώνα και τράβα σε κάνα IKEA να πάρεις κάτι πιο μοντέρνο, λιτό κι αφαιρετικό. Και αφήστε τις αρπαχτές κατά μέρος. Τα πασαλείματα, οι μαϊμουδιές και η κουτοπονηριά δε μας πάνε μπροστά.
Διαβάζω σε εφημερίδες πως φέτος παρά την οικονομική κρίση ο ελληνικός τουρισμός έχει άνοδο, κυρίως γιατί σε ανταγωνιστικά τουριστικά θέρετρα όπως η Αίγυπτος, η Τυνησία, το Μαρόκο, οι λαϊκές εξεγέρσεις έχουν δημιουργήσει μεγάλη ανησυχία και οι Βορειοευρωπαίοι φοβούνται. Συν τις άλλοις, οι κακές οικονομικές συγκυρίες ευνοούν τις οικογενειακές διακοπές στα ελληνικά νησιά, όπου οι προσφορές δίνουν και παίρνουν. Καιρός ήταν από μια άποψη να προσγειωθούν κάτι επηρμένοι επιχειρηματίες και να προσφέρουν πακέτα σε λογικές τιμές. Περιθώριο για κέρδος υπάρχει ακόμα και δεν είναι ανάγκη να γδύνεις τον τουρίστα ή να του σερβίρεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ακόμα και τα resorts του τύπου που προανέφερα που μπορεί να απευθύνονται σε άλλοι κοινό με μεγαλύτερο προτοφόλι, προσφέρουν πακέτα εβδομαδιαία και δίνουν τη δυνατότητα και στη μεσαία τάξη να κάνει διακοπές λουξ. Το θέμα είναι να γυρίζει το χρήμα και να υπάρχει διάθεση να περιποιηθούν αυτόν που θα έρθει να αφήσει τα ωραία του λεφτάκια. Ο τουρίστας θέλει να τον σέβονται και να του φέρονται σα βασιλιά, και το royal treatment μπορείς να το καταφέρεις ακόμα και με λίγα αλλά ουσιαστικά. Άλλωστε, οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν πάντα τη διαφορά. Δεν έχει σημασία αν τα σαμπουανάκια στο μπάνιο είναι Κορρές ή Palmolive, ούτε να έχει παγωμένη σαμπάνια στο δωμάτιο, ακόμα κι ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό κι ένα καλάθι φρούτα είναι ένα πολύ θερμό καλωσόρισμα. Η πολυτέλεια έγκειται στο χαμόγελο, την εξυπηρέτηση, την καθαριότητα και την εντιμότητα. Όλα τα άλλα είναι κυριολεκτικά ψιλά γράμματα. Φιλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου