Όχι στο επιτηδευμένο γιαλατζι λαικό ξέσπασμα

Από χθες το μεσημέρι αρχίσανε οι αγανακτησμένες αναρτήσεις σε όλα τα sites κοινωνικής διαδικτύωσης, τα συνθήματα, τα σχόλια, οι ιαχές πολέμου. Προσωπικά, θα επιλέξω να απέχω από το πανηγυράκι, όχι φυσικά ελλείψει σεβασμού στα αδικοχαμένα θύματα του χθεσινού φιάσκου, ούτε επειδή το blog μου συνήθως καταπιάνεται με πιο ρηχά θέματα. Άπλά θεωρώ πως αφενός είναι ανούσιο να επαναλάβω και να αναπαράγω εδώ την κοινωνική κατακραυγή κι από την άλλη ειλικρινά έχω κουραστεί να είμαι ένας από τους χιλιάδες "επαναστάτες του καναπέ". Την έκφραση την άκουσα σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή και ομολογώ πως ήταν η πιο τίμια περιγραφή για όλους όσους έσπευσαν με δήθεν μένος και οργή να εξαπολύσουν δριμύτατα "κατηγορώ" προς τους πολιτικούς και τους εξωγενείς οικονομικούς μεγαλοπαράγοντες που οδήγησαν στο λαϊκό ξέσπασμα.
Και τι κάνατε, ρε παλιοξεφτίλες, όλοι εσείς που γράψατε με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ στο status σας "ΝΑ ΚΑΕΙ Η ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΟΙ 300", που κάνατε join σε group με τίτλο "ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΤΗΣ MARFIN"," ΌΛΟΙ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ" και "ΝΑ ΚΑΤΑΣΧΕΘΟΥΝ ΟΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΧΩΡΑ". Σκατούλες κάνατε. Είπατε εκεί μια επαναστατική μπούρδα και την είδατε όλοι Che Guevara. Ανακυκλώσατε κουβέντες και άρθρα λόγιων και επιφανών προσωπικοτήτων και βάλατε εκεί και κάτι γαιδουροφωνάρες στους φίλους με τους οποίους κάνατε τη σχετική κουβέντα, κραυγάζοντας να βγούμε όλοι στα άρματα. Δεν είναι τραγικό, πως όλοι όσοι ήσασταν στο internet εκείνη την ώρα και τα γράφατε ή τα κάνατε copy paste, βλέποντας παράλληλα σε live-stream τις αναμεταδόσεις ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων, δεν ήσασταν στο Σύνταγμα, ούτε στη Σταδίου ούτε στα Εξάρχεια. ήσασταν στη σιγουριά και την ασφάλεια που προσέφερε το γραφειάκι σας ή στη θαλπωρή του καναπέ σας. Γι'αυτό λοιπόν είστε μούφα επαναστάτες και γι'αυτό μάλλον έχετε αποθέματα να φωνάζετε πιο πολύ από τους υπολοίπους. Ούτως ή άλλως, πάντα είναι ευκολότερο να κάνουμε τους μάγκες και τους καμπόσους με δανεικά αρχίδια.
Δε δέχομαι να συμμετάσχω σε τέτοιες σικέ διαμαρτυρίες, ούτε να βάλω στο πέτο μου το επιτηδευμένο back ribbon που κυκλοφορεί ως εικονίδιο πένθους από το πρωί. Δε δέχομαι να είμαι υποχείριο της κάθε ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ, ΠΑΜΕ και λοιπών παπαροσυνδικαλιστών που ό,τι και να συμβεί αυτοί και παχυλό μισθό θα πάρουν και στην τελική μαλώνουν για τις καρέκλες τους που τρίζουν, όχι για τα δικαιώματα και τα συμφέροντα τα δικά μου. Αν θέλω να τα έχω καλά με τη συνείδηση μου, ας κοιτάξω να πληρώνω τους φόρους μου, να πληρώνω έγκαιρα ως εργοδότης τους υπαλλήλους μου και να αποδίδω το ΙΚΑ τους, ας σταματήσω να είμαι fake αγρότης για να παίρνω τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για ανύπαρκτες καλλιέργειες, να μην λαδώνω τις νομαρχίες και τις πολεοδομίες για τους παράνομους ημι-υπαίθριους μου, να μη δηλώνω εισόδημα 12.000 για να έχω το αφορολόγητο ενώ είμαι μέτοχος πολυεθνικής, να μην πηγαίνω τη γιαγιά μου με το αναπηρικό καροτσάκι να ψηφίσει 90χρονών στις εκλογές το κόμμα της δικής μου επιλογής, να μην πετάω τα κανονικά σκουπίδια στον κάδο ανακύκλωσης, να μην κάνω κοπάνες από τη δουλειά για καφεδάκι στο dacapo φλομώνοντας τον εργοδότη μου για δήθεν ασθένεια ή τον μακρινό θείο που πέθανε.
Δικαίωμα να παραπονιούνται και να διαμαρτύρονται έχουν όλοι, όμως ας κάτσουν μια φορά γαμώ την τύχη μου μέσα να κάνουν κι ένα ταμείο.  Φταίνε οι βουλευτές και οι τράπεζες. Αυτό ακούω μήνες τώρα. Φέρτε πίσω τα κλεμμένα, μας βομβάρδιζε ο Παπαδάκης στο πρωινάδικο του. Ποια κλεμμένα; Αγάπες μου, τα υποτιθέμενα κλεμμένα των υπουργών είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά  στα χρέη που έχουμε δημιουργήσει και έχουμε επιτρέψει να εκκολαφθούν εμείς οι ίδιοι, οι "αγανακτησμένοι επαναστάτες". Εγώ δε θέλω να καεί ούτε η Βουλή, ούτε να δώσει λογαριασμό ο Σπηλιωτόπουλος για τα 72.000 ευρώ που χρέωσε στο Υπουργείο για γραβάτες από τον Παγώνη. Θέλω να κοιτάζω τι δική μου καμπούρα, να βλέπω τις λαμογιές που κάνω κι ανέχομαι εγώ ο "απλός" πολίτης και να αναλογιστώ τι μπορώ να αλλάξω από αυτά. Και όταν έχω εντοπίσει κι αντιμετωπίσει τις δικές μου αδυναμίες, ασυνέπειες και απραξίες, τότε να βγω με το δάχτυλο να κατηγορώ. Η κάθαρση πρέπει να αρχίσει από μας τους ίδιους, από τα χαμηλά. Χέστηκα για τους 300 μεγαλο-κλέφτες, πιο πολύ με ενοχλούν τα 10.000.000 βολεψάκηδων που έχει γεννήσει η χώρα μας. Είμαστε όλοι γιαλατζί θιγμένοι και παρτάκηδες, αυτά είναι τα χάλια και η πραγματικότητα.