Θέμα timing

Από μικρή είχα αντιμετωπίσει κι εγώ κάμποσες φορές το εξής πρόβλημα: γνώριζα τη μια μέρα ένα αγόρι και την επόμενη μέρα μου άρεσε τρελλά ο κολλητός του. Ο οποίος πάντα θα ήταν κοιτάζετε και μην αγγίζετε, πάντα θα ήταν πιο συναρπαστικός, πιο ενδιαφέρων, πιο sexy, πιο αστείος, αλλά θα ήταν απαγορευμένος καρπός. Κι εννοείται, πως η ζωή το 'φερνε έτσι ώστε ο κολλητός να γουστάρει κι αυτός, να φλερτάρει διακριτικά και να πετάει σε σένα τη μπάλα να κάνεις παιχνίδι, γιατί αυτός κωλυόταν από την αδελφική αλληλεγγύη. Το πόσες φορές έφτασα να σκέφτομαι "fuck πόσο κακό timing έχουμε εμείς οι δύο" δεν περιγράφεται. Αντιστοίχως, μου έχει τύχει να μου την πέσουν στεγνά τύποι οι οποίοι μόλις έχουν αρχίσει να βγαίνουν με δική μου κολλητή και να μου λένε την ατάκα "γιατί να μη γνωρίσω εσένα πρώτη;" Εντάξει, το ερώτημα είναι ρητορικό, αν ήταν όλοι να γνωρίζαμε με τη μια τον έρωτα της ζωής μας και να κάναμε αμέσως κλικ, μάλλον τα πράγματα θα ήταν πολύ βαρετά.
Και προς τι η πρεμούρα με τους ανεκπλήρωτους έρωτες, θα μου πεις... Έτυχε χθες να πέσει το μάτι μου πάνω σε ένα κείμενο από άλλη blogger που βρέθηκε να αναρωτιέται γιατί πάντα αισθάνεται πως θέλει να είναι με το εκάστοτε αγόρι της κολλητής της, και βάλε πως η κολλητή της τους άλλαζε τους άνδρες σαν τα πουκάμισα. Εντάξει, είμαι σίγουρη πως ορισμένοι θα σκέφτονται πόσο pathetic στάση ζωής είναι αυτή και πόσο loser είναι η κοπέλα. Ένδεχομένως κι εγώ να σκεφτόμουν έτσι και να έλεγα πως είναι μια από τις ανθρώπινες αδυναμίες να επωφθαλμιούμε πράγματα που δεν είναι δικά μας. Το θέμα όμως στην προκειμένη δεν είναι ότι η τύπισα το έκανε από ζήλεια ή από φθόνο, ή τελοσπάντων από κάποια κατινίστικη διάθεση να φάει τον άνδρα της αλληνής, απλά της συνέβαινε συχνά να νιώθει φοβερή έλξη και συν ότι τις περισσότερες φορές έβρισκε και ανταπόκριση. (στο σημείο αυτό, να βάλω μια σημείωση να πω στην κοπελιά να στείλει μήνυμα στο Μίλα μου βρώμικα της Κοντοβά).
Προσωπικά δε μου έχει τύχει ανάλογη περίπτωση, ίσως επειδή είμαι εγωίστρια, ίσως επειδή θέλω τα δικά μου να είναι μόνο δικά μου και να μη μοιράζομαι, ίσως επειδή οι γονείς μου με έχουν μάθει να μη ζηλεύω τίποτα από τους γύρω μου και να κάνω τα κουμάντα μου να έχω τις δικές μου επιτυχίες, ίσως επειδή πολύ απλά ξενερώνω όταν στο παιχνίδι εμπλέκεται κι άλλη γυναίκα. Δεν ξέρω, δεν έχω ποτέ μα ποτέ αισθανθεί έλξη για γκόμενο φίλης μου, αδερφής μου, ξαδέρφης, συναδέρφου.  Όλοι τους μπαίνουν αυτομάτως σε status brotherhood, μην πω έως και πλήρους αδιαφορίας. Ακόμα και σε φάση μέσα σε μπαρ να έρθει τύπος να μιλήσει πρώτα στην επίσης single κολλητή μου, γυρνάω πλάτη και τους αφήνω στην ευχή του Θεού, και τίποτα να μη γίνει ανάμεσα τους ποτέ, ο εν λόγω κατατάσσεται στην κατηγορία "δεν ασχολούμαι".
Το αντίθετο όμως σκηνικό, όπως προανέφερα κι εγώ το έχω ζήσει ουκ ολίγες φορές. Κι εκεί τα πράγματα είναι ζόρικα. Και αν είσαι ήδη με τον έναν και μετά γυαλίσεις του κολλητού, όλα είναι straightforward, το κάνεις γαργάρα, το πνίγεις εντελώς, του κάνεις και του αλλουνού την ξήγα να μη σε ξεσηκώνει κι από μακριά κι αγαπημένοι. Γιατί, εντάξει είπαμε, την πουτάνα πολύ αγάπησαν, τη μοιχαλίδα όμως ουδείς. Αν είσαι σε σχέση και είσαι σοβαρή, πολύ απλά δεν πρέπει να σε απασχολεί τίποτα και κανείς άλλος πέραν από το αμόρε σου. Αλλιώς είσαι για τον πούτσο και ως τέτοια θα σε αντιμετωπίσουν όλοι. Όταν όμως δεν είσαι με κανέναν τους και πολύ απλά τους γνωρίζεις με διαφορά φάσεως, αλλά το δέκα το καλό είναι αυτός που ήρθε δεύτερος, εκεί είναι τα βάζεις με την τύχη σου. Να μου πεις, η ζωή είναι μικρή και εμπόδια στην ευτυχία σου δεν πρέπει να βάζεις κι από μόνος σου.  Να τα γράψεις λοιπόν στα παπάρια σου και να διαλέξεις το πεπρωμένο σου. Κι αν ο πρώτος στενοχωρηθεί... tough luck, κερδίζει ο καλύτερος, όχι ο γρηγορότερος. Η μήπως η ευθιξία και η συνέπεια πρέπει να μας κρατάνε δέσμιους, και για να μην έχεις ενοχές απέναντι στον πρώτο, να διαλέξεις αυτόν και να στείλεις αδιάβαστο το "πακέτο"; Κόλλησες τώρα ε; Προσωπικά, επιλέγω (κι έχω όντως επιλέξει στο παρελθόν) την αποχή. Σηκώνομαι και φεύγω και δεν κάνω χωριό με κανέναν. Γιατί, αν τελικά ενδώσεις στο δίλημμα και καταλήξεις με κάποιον από τους δυο, μια ζωή θα αναρωτιέσαι αν διάλεξες τον σωστό. Ελπίζω καλή μου, να σε κάλυψα. Φιλιά.