Να μου πεις, τη σήμερον ημέρα υπάρχουν αρκετές διευκολύνσεις που μειώνουν τη χιλιομετρική απόσταση, υπάρχει το internet, υπάρχει το skype για να μιλάς τσαμπέξ, υπάρχουν και οι low cost αεροπορικές εταιρίες που για λίγα ευρά σε φέρνουν εντός ωρών κοντά στον καλό σου. Ναι οκ, δεν αντιλέγω, αλλά αρκεί να βλέπεις τη φάτσα του άλλου μέσω facetime, να του στέλνεις mms με φωτογραφίες από τα σημαντικά γεγονότα στα οποία δεν παραβρέθηκε, να ξενυχτάτε ώρες ατελείωτες στο chat και να χρυσοπληρώνετε την cosmote; Δε νομίζω. Αλλιώς είναι να τον έχεις δίπλα σου το βράδυ και να του ζαλίζεις από κοντά τα ούμπαλα για τη μαλακία που έγινε το πρωί στο γραφείο με ένα συνάδελφο, αλλιώς να βλέπετε αγκαλιά στον καναπέ τις ειδήσεις στην τηλεόραση και να κουνάτε το κεφάλι απηυδυσμένοι και οι δύο με τις διαρκείς απεργίες και την κατρακύλα του κράτους πρόνοιας (λέμε τώρα), αλλιώς να έχετε τη δυνατότητα να βγείτε έξω μαζί ανά πάσα ώρα, να περάσετε ένα ρομαντικό σουκού, να πάτε ένα σινεμά. Ακούγομαι συντηρητική, ε;
Η αλήθεια είναι πως όσους δικούς μου ανθρώπους έχουν εμπλακεί σε τέτοιου είδους καταστάσεις τους είχα ενθαρρύνει και τους είχα δώσει αρκετά εναύσματα και εφόδια για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν. Το κυριότερο ήταν η προτροπή μου να το αντιμετωπίζουν σαν κάτι προσωρινό, σαν κάτι διασκεδαστικό και κάτι περιπετειώδες. Σα διακοπές. Διακοπές από τη μουντή καθημερινότητα, διακοπές από τον καθωσπρεπισμό και τα κοινωνικά πρέπει. Δοκίμασε το ρε αδερφέ, και βλέπεις. Η easyjet να είναι καλά και όλα λύνονται. Και στο κάτω-κάτω, κάνε και καμιά οικονομία για να σου περισσεύουν λεφτά να πηγαίνεις στον καλό σου κάθε σουκού, τι νομίζεις ότι με το να κάτσεις Αθήνα θα χαλάσεις λιγότερα; Μόνο τα κερατιάτικα που θα πληρώσεις στο τηλέφωνο, νομίζω αποσβαίνονται. Δεν κατάφερα φυσικά να πείσω κανέναν. Μόνο ο ξάδερφος αντέχει ακόμα και μπράβο του, γιατί έχει πιάσει τον παλμό του ότι περνάει καλά χωρίς άγχη.
Και αφού λοιπόν όλα μπορούν να γίνουν εύκολα σαν παιχνίδι, γιατί αντιμετωπίζουμε με καχυποψία κι επιφύλαξη το ενδεχόμενο μιας σχέσης εξ αποστάσεως; Μάλλον γιατί στη νέα φάση επικοινωνίας ανάμεσα στο ζευγάρι, εκεί που οι διάλογοι είναι γραπτοί, πολλά μπορούν να διαβαστούν in between the lines, πολλά μπορούν να παρεξηγηθούν. Γιατί, καθυστερώντας να απαντήσει ο ένας στο τηλέφωνο βάζει τον άλλο στο τριπάκι να πλέκει με το μυαλό του τα απίστευτα σενάρια. Γιατί με το να έχεις την ανάγκη μιας αγκαλιάς γυρνώντας ταλαίπωρος από τη δουλειά και αυτή η αγκαλιά να είναι σε άλλη ήπειρο , ίσως σε κάνει αργά ή γρήγορα να την αναζητήσεις αλλού. Γιατί αν δεν έχεις τον άλλο απέναντι σου όταν θες να χαρείς μα κάτι πολύ μοναδικό που σου έτυχε σήμερα, απογοητεύεσαι και παθαίνεις κατάθλιψη. Εντάξει, ίσως να τα τραγικοποιώ υπερβολικά, ίσως όντως να γίνεται παλεύταμπλ η φάση. Απλά, εγώ να παραείμαι μεγάλη για τέτοια σκηνικά ή τελοσπάντων να έχω εξαντλήσει τις αντοχές μου από γκρίνιες, παράπονα και παρεξηγήσεις, που μου φαίνεται πιο απλό να τα αποφεύγω εκ προοιμίου. Για όλους όσους εκεί έξω αντέχουν, ένα έχω να πω: respect και κουράγιο. Φιλιά.
Υπάρχει και το άλλο συγκριτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λέμε ΣΚ μόνο και στα πεταχτά στη μέση της βδομάδας: σχολάμε αργά, γυμναστήρια, κοινωνικές υποχρεώσεις.
Πηδιόμαστε Σκ και πάλι λόγω κούρασης ξενέρας δε ξέρω, εκτός αν κοιμόμαστε μαζί, κοιμόμαστε μόνο και έχουμε κάνει το Smart δεύτερη ντουλάπα.
Όχημα εκστρατείας ….έχει από οδοντόβουρτσα έως το κόκκινο το boxers (που οκ μπορεί να μη σ αρέσει εσένα σύμφωνα με προηγούμενο ποστ, αλλά παρότι πατροπαράδοτος κι εγώ δε μου αρέσει ο καμπανισμός με τα παλιά σορστομπόξερ) για τις στιγμές, καλλυντικά κτλ
Εκτός αν συζούμε που έχουμε πάει στο next level άρα όπως και να έχει αν το βλέπω σοβαρά ένα μαστεράκι το κάνουμε μακριά…
.πάντως ο κουμπάρος μου μετά από 6 χρόνια σχέση ξενιτεύτηκε στην Αγγλία για να κάνει χρήματα και να παντρευτεί τη γυναίκα του….γίνανε και οι δύο επίτιμοι frequent travelers αλλά εκεί που θέλω να καταλήξω……
Κάθε ΣΚ κάθε βδομάδα που ήταν μαζί ήταν σα τους πρώτους μήνες που γνωριστήκαν.
Δεν υπάρχει μια φόρμουλα για τα πάντα ευτυχώς ή δυστυχώς, υπάρχει περίπτωση και η απόσταση να δυναμώσει.. απλά η απόστασή είναι καταλύτης το έντονο θα το κάνει εντονότερο και το σχεδόν αδιάφορο ή το συνηθισμένο θα το αποδυναμώσει τελείως.
Αυτό με τη φάση ΣΚ που περιγράφεις λίγο μου σπάει τα νεύρα. Το κάνει η κολλητή μου και γενικά το θεαωρώ λίγο παιδιαρώδες. Το έκανα όταν ήμουν 23 και δεν έμενα μόνη μου και περίμενα πώς πώς να φύγουν οι γονείς στο εξοχικό για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε με το φίλο μου μαζί. Μου κάνει κάτι σε βόλεμα, να έχει ο καθένας ένα σακ βουαγιάζ στο πορτ μπαγκάζ stand by. Αν είναι έτσι, τότε, να βάζουμε κι άλλους στην εξίσωση, τι σόι σχέση είναι αυτή που ο καθένας μεσοβδόμαδα κάνει αυτόνομα τη ζωή του και βρίσκεται με τον άλλον μόνο για σεξάκι της παηργοριάς το σάββατο το απόγευμα; Καλά κάνω και μένω μόνη μου, τουλάχιστον κάνω ότι θέλω όποτε θέλω (και sex μέσα στη βδομάδα άμα κάτσει) και δεν ακούω παπαρο-δικαιολογίες περί γυμναστηρίων, κοινωνικών υποχρεώσεων... άντε γιατί τα έχουμε ισοπεδώσει όλα. Η σχέση είναι σχέση, με ισότιμο commitment και full time απασχόληση. Αλλιώς welcome all to the land of FREELANCING.
ΑπάντησηΔιαγραφή