Μαζώ ή να μη ζώ

Πριν κάνα μήνα πήγα να ακούσω Μαζωνάκη στο Βοτανικό. Εντάξει, κάπου πρέπει να κάνω κι ένα διάλειμμα από τον πολύ Αντωνάκη (βέβαια, εδώ που τα λέμε δεν πήγα και τόσες πολλές φορές φέτος, μόνο 6, αλλά κάνω κράτει για τον καλοκαιρινό γύρο στο Θάλασσα). Είχα ακούσει λοιπόν διάφορα για το show Τα ίσια Ανάποδα, φίλοι που είχαν πάει από τις αρχές της σεζόν μου είχαν πει τα καλύτερα. Η αλήθεια είναι πως ο Μαζώ είναι περίεργη φάση καλλιτέχνη, ή τον μισείς εντελώς ή καρα-γουστάρεις, δε νομίζω πως έχει κοινό που απλά τον ανέχεται για μια βραδυά στα μπουζούκια. Δηλαδή, έχω ακούσει σχόλια πως είναι εντελώς άφωνος, πως η κόκα του έχει κάψει και το τελευταίο εγκεφαλικό κύτταρο, πως είναι μεγάλο σούργελο κλπ. Δε θα προσπαθήσω να πείσω κανέναν για την ποιότητα της χροιάς του, είπαμε πολλάκις ότι τα μουσικά γούστα είναι ποικίλα και ειδικά η φώκια είναι παντός καιρού και ρεπερτορίου. Προσωπικά, τον ακούω από τα πρώτα του βήματα, ακόμα θυμάμαι την πρώτη του συνέντευξη στον Πρωινό καφέ της Κορομηλά (oh yes) και σαν κοριτσάκι είχα αγοράσει τουλάχιστον 5 cd του. Αν αυτό δε με κάνει οπαδό, τότε δεν ξέρω τι. Τεσπά, το bottomline είναι φέτος στο συγκεκριμένο μαγαζί μου είχανε πει ότι γενικά έπαιζε καλή φάση και σε συνδυασμό με το ξέκωλο την Πάολα (από φωνή κορμάρα) ο κόσμος διασκέδαζε.
Οπότε, όταν δέχτηκα πρόσκληση από μια γνωστή να πάω με την παρέα της (ενώ δε γνώριζα κανέναν από τους υπόλοιπους συνδαιτημόνες) την αποδέχτηκα με σχετική ευκολία. Η αλήθεια είναι πως έπεσε κι ένα κίνητρο: η κοπελιά με ενημέρωσε πως λόγω κάποιας γνωριμίας στο μαγαζί, το αντίτιμο θα ήταν 130 ευρώ το μπουκάλι. Επειδή τυχαίνει να βγαίνω πολύ τακτικά και σε μεγάλες πίστες αλλά και σε πιο παρακμιακά μπουζούκια (call me embati, call me frangelico) απόρησα με το ποσό, αλλά δεν έδωσα σημασία, σκέφτηκα πως ακόμα καλύτερα θα πιούμε περισσότερα μπουκάλια. Φευ... μικρή κι ανόητη φωκίτσα. Όταν έφτασα στο μαγαζί, η κοπελιά με ενημέρωσε πως δυστυχώς το ποσό των 130ευρώ ανά μπουκάλι αντιστοιχεί σε κατανάλωση σε τραπέζια του εξώστη (τα λεγόμενα "φοιτητικά") και ήθελε τη συγκατάθεση μου να πάμε σε τραπέζι στον κάτω χώρο, πληρώνοντας φυσικά το νορμάλ ποσό των 180ευρώ. Μα εννοείται καλή μου, στον εξώστη δεν κάθομαι ούτε για να δω την Τραβιάτα, τι λέμε τώρα. Αλλάξαμε όροφο και τραπεζάκι σε χρόνο dt, έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις και περιμέναμε να αρχίσει το πρόγραμμα.
Κάποια στιγμή, η κοπέλα μου εκμυστηρεύεται πως στα prive του μαγαζιού κάθονται γνωστοί της και πως αν θέλουμε (δεδομένου ότι είμασταν μόνο 5) μπορούσαμε να πάμε να καθήσουμε μαζί τους, μιας κι οι άλλοι είχανε κράτηση για 12, αλλά δεν είχαν μαζευτεί τα άτομα. Γίνεται να φέρεις αντίρρηση σε κάτι τέτοιο; Δε γίνεται. Να είσαι μέσα στο ring και να έχεις το Γιωργάκη να σου τραγουδάει στο αυτί σου; Σωστή η κοπελιά μας ενημερώνει ότι οι τιμές στα prive τραπέζια αφορούσαν κατανάλωση μόνο premium φιάλης, οπότε ψιλοξεχνάμε τα 180 και φτάνουμε αισίως στα 220 ή ανάλογα τέλοσπαντων το ποτό. Καμία αντίρρηση κι εκεί, άλλωστε στους ήδη 7 που κάθονταν εκεί οι 4 ήταν γυναίκες άρα σκεφτήκαμε πως σιγά το πολύ που θα πιούνε. Οπότε, στρογγυλοκαθήσαμε στους δερμάτινους καναπέδες, παραγγείλαμε τις grey goose κι αράξαμε. Γίνανε εκ νέου συστάσεις και με δέος (χαχαχα) μου επιστήσανε την προσοχή πως στο τραπέζι μας παραβρίσκονταν 3 celebrities . Ούτε που τους ήξερα. Δυο ήταν πρώην παίκτες reality και μια ήταν η αδερφή γνωστού μόδιστρου/ fashionista/solarium addict. Τους γύρισα την πλάτη με το καλησπέρα, γέμισα το ποτήρι μου και έθεσα το αιφόνι σε ετοιμότητα για να απαθανατίσω τις στιγμές απείρου κάλλους που ήμουν σίγουρη πως θα εκτυλλίσονταν.
Η βραδυά ήταν απ' όλες τις απόψεις ενδιαφέρουσα. Ο Μαζώ έδωσε ρέστα, η φουστοβερμούδα για την οποία είχε γίνει τόσος ντόρος δε μου φάνηκε καθόλου σοκαριστική, το μουστάκι του ήταν well trimmed και δε θύμιζε Σφακιανό, η Πάολα ήταν συγκλονιστικά γυμνασμένη κι απαστραύτουσα και τα αγόρια λουλουδάδες ανύπαρκτα. Δεν ξέρω, αλλά ελέω κρίσης, τους είχανε καταργήσει, όλες κι όλες δυο λουλουδούδες μπήκανε στο ring και μάλλον η παρουσία τους ήταν περιττή, καθώς το μοναδικό τραπέζι που πετούσε γαρύφαλλα ήταν το "δικό μας". Εντάξει, να είμαστε και λίγο σοβαροί, ποιος νοήμων πλέον διαθέτει κερατιάτικα λεφτά για να εκσφενδονίζει πανέρια; Μόνο η ηλιοκαμένη φασιονίστα/μοδίστρα. Το κέφι πάντως ήταν αμείωτο, το fan club του αοιδού είχε αναρτήσει τεράστια πανό "χωρίς μαζώ, εγώ δε ζω" και λυσσάγανε (τα μυαλά στα κάγκελα), τα πούρα στους διπλανούς καναπέδες φουντώνανε ασύστολα, οι celebs ξεσκίστηκαν να σουρώνουν τα χείλη τους σαν τους ροφούς στις φωτό και τελικά για πότε τέσσερις πήγε, μου'παν πάλι φύγε ούτε που το κατάλαβα.
Το κλου της βραδυάς όμως ήρθε μαζί με τη λυπητερή. Oh yes... Η φιλενάδα έβγαλε το παγγάρι κι άρχισε να μαζεύει τα ψιλά, μόνο που το ταμείον βρέθηκε απειλητικά να είναι μείον. Κάποιοι τσαμπαζήδες την έκαναν με ελαφρά όσο εμείς οι υπόλοιποι  μερακλώναμε με το Μαζώ και μαντέψτε ποιο ήταν αυτοί: οι "φίρμες" των reality. Προφανώς θεώρησαν πως τα ποτά τους και η διασκέδαση τους εκείνο το βράδυ ήταν ευγενική χορηγία της φωκίτσας και των λοιπών αθώων που δεν πήραμε γραμμή ότι το upgrade από τα τραπέζια της πλέμπας στα prive δεν ήταν καθόλου κίνηση ανιδιοτέλειας. Κάτι λοιπόν με τους μαλάκες που έφυγαν χωρίς να αφήσουν λεφτά, κάτι με το ότι το παρακάναμε στα μπουκάλια, κάτι με το ότι η τιμή φιάλης άγγιζε τα 250... καταλήξαμε 5 κορόϊδα στο τέλος να πληρώσουμε ο καθένας μας για άλλους 2. Σχεδόν να μην έχουμε λεφτά για τον παρκαδόρο, για τέτοια ξεφτίλα μιλάμε. Από εκεί που με καλέσανε για ένα ποτό των 25ευρώ (λέμε τώρα), πληρώσαμε σχεδόν από ένα μπουκάλι το άτομο και να πεις ότι ήπια για ένα ολόκληρο μπουκάλι, να έλεγα χαλάλι. Αλμυρούτσικος μας βγήκε ο botanique και όταν μετά από μια βδομάδα άλλη παρέα μου πρότεινε να πάμε πάλι στο Μαζωνάκη (στην τελευταία παράσταση) ευγενικά αρνήθηκα, ο 'Άγιος Βασίλης έρχεται μια φορά το χρόνο κι εμείς πρέπει κάπως να ζήσουμε. Φιλιά.