Τι θα φύγει με τον παλιό και τι να έρθει με τον καινούριο χρόνο

Πριν κάνα μήνα έκοψα παντελώς τις διπλωματικές επαφές με έναν άνθρωπο, που ενώ εκτιμούσα αρκετά κι έτρεφα πολύ δυνατά αισθήματα, κατάφερε να με βγάλει έξω από τα ρούχα μου. Μεταφορικά, γιατί απέδειξε πως στην τελική αυτό που είχε ανέκαθεν κατά νου ήταν να μου τα βγάλει κυριολεκτικά. Δε θα στρουθοκαμηλίσω λέγοντας πως δεν είχα ουδέποτε αντιληφθεί τις διαθέσεις του, αλλά νομίζω πως στη δεκάχρονη γνωριμία μας θα έπρεπε να έχει πάρει απόφαση ότι η φύση της σχέσεως μας δε θα άλλαζε ποτέ status. Ήμουν σαφής from day number one. Κι έκτοτε, έχοντας περάσει τόσος καιρός, είχε αναπτυχθεί ένα κλίμα σεβασμού, αλληλοθαυμασμού για την επαγγελματική πορεία, εμπιστοσύνης για ανταλλαγή απόψεων. Και μέσα σε ένα πεντάλεπτο τηλεφώνημα συνειδητοποιείς πως εσύ κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου κι ο άλλος καταστρώνει πλάνα για να σε αποπλανήσει. Sorry, φίλε μου, αλλά έκανες λάθος θεωρώντας πως όλες οι γυναίκες βράζουν στο ίδιο καζάνι. Κι ακόμα μεγαλύτερο περιμένοντας πως με το να ξοδέψεις επιδεικτικά μερικές εκατοντάδες ευρώ θα τυφλωθώ από τα πλούτη σου και θα σου κάτσω. Λυπάμαι πολύ. Η όποια εκτίμηση προς το πρόσωπο σου χάθηκε όταν ξεστόμισες την κουβέντα ότι τόσα έκανες και εν τέλει δεν πήδηξες. Αι σιχτίρ, μεγάλε...
Την ίδια περίπου περίοδο έκοψα τις επαφές και με έναν άλλο άνθρωπο στο πρόσωπο του οποίου έτρεφα άλλου είδους εκτίμηση. Και στο πρόσωπο του οποίου είχα εναποθέσει ελπίδες ότι ήταν διαφορετικός από την πλέμπα των μαλακοπίτουρογαμήκουλων που κυκλοφορούν εκεί έξω. Αποδείχτηκε πως ούτε να συνενοηθούμε στάθηκε δυνατόν, ούτε να αποβάλει την προσφιλή του συνήθεια να παρεξηγείται με το παραμικρό. Επειδή, όμως, κι η υπομονή έχει τα όρια της κι επειδή εγώ δεν είμαι 10 χρονών να κρατάω μούτρα και να κάνω νάζια, απλά κουράστηκα να ασχολούμαι με την περίπτωση του ανθρώπου που ανοιγοκλείνει τον διακόπτη του ενδιαφέροντος κάθε δυόμισι μήνες. Αρνούμαι να συμμετέχω σε επιδεικτικές εκστρατείες μπροστά σε κοινό, αρνούμαι τους θεατρινισμούς. Κι όσο για την αστυνόμευση και τις λοιπές φτηνές δικαιολογίες, όντας 31χρονών, θα πρεπε να έχεις ήδη απενεχοποιηθεί από το ποιος σε κοιτάζει και ποιος λέει τι πίσω από την πλάτη σου. Ίσως όταν καταφέρεις να ξεχωρίζεις αυτά κι αυτούς που πραγματικά μετράνε στη ζωή, να μπορέσεις να βρεις αυτό που ψάχνεις...
Και μαζί με αυτές τις δυο ψυχές είπα ένα άντε γεια και σε μια καλή φίλη. Σε μια φίλη που αγαπώ πολύ κι εκτιμώ το χαρακτήρα και τη σταδιοδρομία της, θαυμάζω τα ενδιαφέροντα και τη δυναμικότητα της. Αλλά, η φιλία δεν είναι μονομερής κι ενώ σαφέστατα υποστηρίζω την ανιδιοτέλεια, φτάνει κάποια στιγμή που συνειδητοποείς πως ούτε αλληλοεκτίμηση υπάρχει, ούτε σεβασμός. Φιλενάδα, πολύ απλά δε γίνεται να προσπαθώ εγώ και για τις δύο. Και κυρίως δεν μπορώ άλλο να εισπράττω από σένα μόνο κριτική και χλευασμό για τις επιλογές μου. Κάπου κουράστηκα στα 20 χρόνια να είμαι εγώ αυτή που θα σηκώσει το ρημάδι να σε προσκαλέσει για έναν καφέ ή ένα ποτό και κάπου βαρέθηκα όταν επιτέλους αξιώσεις να με τιμήσεις με την παρουσία σου να κοροιδεύεις το μέρος που θα συναντηθούμε. Δεν έκρινα ποτέ ούτε τους γκόμενους σου, ούτε τη δουλειά σου, δε στάθηκα ποτέ ακατάδεκτη στα καλέσματα σου, δεν αρνήθηκα ποτέ να σε ακούσω, δεν έδειξα ασυνέπεια απέναντι σου ποτέ. Εσύ τα έκανες όλα αυτά. Κι όταν ακόμα βρήκες ένα παραμικρό παράπονο, δε φάνηκες ντόμπρα. Για αυτό, λοιπόν, καλή μου απλά οι δρόμοι μας χωρίζουν και ακολουθούμε διαφορετικές πορείες...
Το 2010, λοιπόν, κάποια βαρίδια θα με εγκαταλείψουν. Κάποια φύγανε νωρίς νωρίς μέσα στο 2009, κάποια παρέμεναν αποστήματα για μήνες. Για τη νέα χρονιά επιθυμώ ευημερία για όλους τους αγαπημένους μου, χαρμόσυνα νέα για τις φίλες μου, οικομική ευρωστία για την επιχείρηση μας και για μένα προσωπικά... ηρεμία. Τίποτα άλλο, μόνο ψυχική ηρεμία κι απαλλαγή από προβληματικές καταστάσεις. Και μόνο απελευθερωμένη από εμμονές (δικές μου και τρίτων) θα το καταφέρω. Όλα τα άλλα στη ζωή τα έχω. Ακούγεται υπεροπτικό αλλά δε μου λείπουν υλικά αγαθά. Μου λείπουν οι ισορροπίες στις ανθρώπινες σχέσεις. Όταν τις αποκτήσω, θα είμαι το πιο ευτυχισμένο ανθρωπάκι πάνω στη γη. Αυτό ζητάω να έχει ο Αη-Βασίλης στο σάκο του για λογαριασμό μου. Φιλιά