A christmasy weekend

Δευτέρα πρωί και να αισθάνεσαι εξάντληση από ένα full weekend...bliss. Χωρίς να έχεις τρελλαθεί στα ξενύχτια και τις κρεπάλες. Απλά, όντας ο εαυτός σου και living up to your name. Στην περίπτωση μου, ο χαρακτηρισμός σουρτούκω. Ακόμα και δουλεύοντας Σαββατιάτικα, κατάφερα να είμαι στους δρόμους για σχεδόν 2 μέρες, και όχι δεν πήγα καμιά εκδρομούλα. Αυτά είναι τα καλά όταν έχεις φίλους που αποζητούν την παρέα σου, αυτά είναι τα καλά όταν υπάρχει καλή διάθεση, αυτά είναι τα καλά όταν πολύ απλά είναι Χριστούγεννα!!!
Το τι γινόταν στις εμπορικές συνοικίες της Αθήνας αυτές τις μέρες, φαντάζομαι το εξακριβώσατε κάποιοι ιδίοις όμμασι και κάποιοι το είδατε στην τηλεόραση ή τέλοσπαντων ακούσατε/διαβάσατε αναφορές από άλλους. Εγώ κινήθηκα στις δυο κατεξοχήν πολυσύχναστες περιοχές, aka Κολωνάκι και Γλυφάδα. Πανζουρλισμός. Δε μας έφταναν οι πανικόβλητοι Αθηναίοι, έχουμε και τις ορδές των επισκεπτών εκ της επαρχίας (μη χάσουν και δεν κατέβουν μέρες που είναι στην πρωτεύουσα για τα ψώνια και τα μπουζούκια). Άντε κυρά μου εσύ μετά να βρεις να παρκάρεις με τον ογκώδη Ιβάν (τς τς τς το μωρό της baby jinx, που μου έχει δανείσει για τις ημέρες που το δικό μου μωρό είναι στο φανοποιείο). Να μου πεις, φταις εσύ που ανεβαίνεις με το jeep στο κέντρο, πάρε κυρά μου κάνα λεωφορείο. Σωστή η παρατήρησις, αλλά δε θα πάρω. Προτιμώ το γύρω γύρω όλοι. Είμαι ... αχ να δεις πώς μου το πε χθες ένας συμμαθητής... χαϊστρια?! χαχαχα κάτι σαν το ελιτίστρια της "φιλενάδας" από την uber trendy Γλυφάδα, ναούμ.
Βέβαια, οι εικόνες των στολισμένων καταστημάτων, του κόσμου παραφορτωμένου με σακούλες, των υπαίθριων stand με καστανάκια και λοιπές λιχουδιές, των μπαλονιών, των καροτσιών, των μουσικών και λοιπών street-perfomer...συνέβαλαν στη δημιουργία ενός χαρούμενου κλίματος... ξέρεις από αυτό το χαζοχαρούμενο που σου'ρχεται να σιγοτραγουδας jingle bells. Και με το πέρας της μιας ώρας (γιατί πόση τέτοια χαρά να αντέξεις η χορεύτρια) να αναζητάς με gps τραπέζι σε καφετέρια να πιεις το καπουτσίνο σου. Ζόρι μεγάλο. Μέσον ήθελες. Αλλά, ακόμα κι αυτή η δυσκολία, η καθυστέρηση, το στριμωξίδι και η ορθοστασία στο περίμενε, όλα μέσα στο πρόγραμμα. Αλλιώς, θα ήταν ένα οποιoδήποτε χειμωνιάτικο Σάββατο. Για την Κυριακή, δεν κάνω λόγο, μια Κυριακή το χρόνο γίνεται το έλα να δεις στα μαγαζιά. Shopping Therapy είπαμε.
Κι εκτός από το έμπα-έβγα στις μπουτίκ, εκτός από το window shopping (στις somewhat πιο ακριβές μπουτίκ), εκτός από το επικτακτικό πέρασμα από τον Χόντο, εκτός από τα συμφέροντα deals στην Καλογήρου (νησάφι με τις UGG πλέον για να ξεχωρίσεις η γυναίκα πρέπει να τις πάρεις σε κάνα κουλό χρώμα, βλέπε μωβ) είχαμε και περάσματα από άλλους χώρους, κυριλέ, λαϊκούς, mainstream, δήθεν, ταπεινούς, όλα τα χε ο μπαξές. Από φαγητό σε νεοκλασσικό στο Κολωνάκι, από καφέ στην πολύβουη Μηλιώνη, σε συγκέντρωση για formal δείπνο στη Ν. Σμύρνη, από φαγητό στη ιστορική μπιφτεκούπολη, καφέ (πιάνοντας το λαχείο) στη Ζησιμοπούλου και καπάκι άλλον καφέ στον πλατεία Δημοτικού Θεάτρου στον Πειραιά σε cosy ποτάκι στο σπίτι του ξαδέρφου πάλι στο Νέο Κόσμο.. Αυτά είναι όταν η υπογράφουσα δε γνωρίζει τι σημαίνουν χιλιομετρικές αποστάσεις και κατανάλωση βενζίνης!
Από όλες τις προαναφερθείσες στάσεις, βέβαια, ειδική μνεία στη στάση Νέα Σμύρνη. Στη soirée της κολλητής. Έχει γίνει πλέον θεσμός κάθε χρόνο στη γιορτή της να φοράμε τα καλά μας και να μαζευόμαστε γύρω από το τζάκι της και τον απίστευτο μπουφέ. Είναι κάτι σαν προ-ρεβεγιόν. Με όλες τις επισημότητες, με πολύ κατανάλωση αλκόολ, με πεντανόστιμα εδέσματα δια χειρός της ιδίας και της μητέρας της και πάντα τέλος με αγαπημένο profiterol από τον Ανδριά. Φέτος είχαμε και πολλά new entries στους καλεσμένους, πέρα από τους συνήθεις υπόπτους, εξ'ου και οι ποσότητες φαγητού ικανές να ταϊσουν στόλο. Προσωπικά, έκανα refill 3 φορές!!! Ήταν όλα yummy! Άντε και του χρόνου, νατ! (Το "διπλή" θέλω πολύ να το πω, αλλά...)
Μέσα στο πνεύμα, εύχομαι καλές, γιορτές λοιπόν, να περάσετε και να περάσουμε καλά, με όσο το δυνατόν λιγότερες αναποδιές. Να διασκεδάσουμε, να φάμε, να πιούμε, να χορέψουμε, να παίξουμε στα καζίνα, να κατέβουμε πλαγιές, να γνωρίσουμε Ρώσους, να ερωτευτούμε. Α, κι ορισμένοι να σοβαρευτούν... καιρός είναι. Φιλιά!