Music is the answer volume 2

Συνεχίζοντας στο θέμα της μουσικής κι αναλογιζόμενη πόσο οι προτιμήσεις (και οι εμμονές) τρίτων προσώπων με έχουν επηρρεάσει κατά καιρούς, σκεφτόμουν πως αν κατέγραφα τα τραγούδια - σταθμό για όλους τους ανθρώπους που έχουν περάσει από τη ζωή μου, θα συνέθετα ένα πολύ ενδιαφέρον track list. Βέβαια, για πολλούς συνειδητοποιημένους (να μην πω φανατικούς, να μην πω κουλτουριάρηδες) θα ήτο ένα playlist για τα πανηγύρια, μια φάση ό,τι να'ναι. Αλλά, σάμπως και στη ζωή την ίδια δεν έχω συλλέξει εμπειρίες ό,τι να΄ναι, δεν έχω πορευτεί με ανθρώπους κουκουρούκου, δεν έχω αγαπήσει πυροβολημένους εντελώς; Άρα, πώς θα μπορούσε κι η μουσική μου "ιστορία" να μην είναι του ύψους και του βάθους. Και δε μιλάω για τις γενικές προτιμήσεις, αρκεί να αναφέρω ποιο τραγούδι με στιγμάτισε, ποια περίοδο, με ποιον άνθρωπο το έχω συνδυάσει. Δε θέλει και πολύ λοιπόν να εκδώσω ένα best of...

Στα early 20's:
1. Don't speak - No doubt. Θυμάμαι ότι μου εστάλει σε κασέτα με αφιέρωση πάνω στο κουτάκι. Ήταν ο ίδιος που είχε ψύχωση με τους James, έπινε μονο Haig με λίγο νερό και έβγαινε συνήθως στο Escoba.
2. I want you - Madonna και όλα τα τραγούδια από το Something to Remember. Γιατί, πέρα από τέρας του υπέρτατου show, της kabbalah και της πετρουλάκειας εμμονής με τη γιόγκα, η γυναίκα είπε απίστευτες μπαλάντες, κοψοφλεβίτικες και ατμοσφαιρικές. Για κάποιο λόγο, όλοι όσοι ξέρω πως ακούνε την ιέρεια της pop, έχουν στη δισκοθήκη τους αυτό το cd και το Ιmmaculate Collection.
3. I belong to you - Lenny Kravitz. Για την απόλυτη σεξουαλική αποκορύφωση, και όχι! δεν του το τραγουδούσα εγώ στο αυτί. Σαλιαρίσματα και foreplay βλέποντας άπειρες ώρες τα dvd από τις συναυλίες των u2. Α, και το One στη διαπασών κάθε φορά που είμασταν στα μαλώματα. Flik kai Atta = Love forever.
4. Το soundtrack από την ταινία το Απέραντο Γαλάζιο. Από τον απόλυτο κολυμβητή-καταδύτη-ψαροντουφεκά, absolute hunk, absolute απόλαυση. Δέκα χρόνια μετά, η ψύχωση του είχε γίνει το soundtrack της ταινίας Άρωμα Γυναίκας, έχοντας ο ίδιος εξελιχθεί στο απόλυτο "πακέτο".
Late 20's:
1. Massive attack, Karmacoma κι άγιος ο θεός. Κι ο κολλητός του να ακούει μόνο Ξυλούρη και Μάλαμα, κι εγώ να θέλω να κόψω τις φλέβες μου από την ανία στις κοινές μας εξόδους.
2. Xατζηγιάννης - όλα τα χαζοτράγουδα, γιατί όλες λίγο πολύ οι φιλενάδες λυσσούσανε για πάρτη του. Ο Ρουβάς ήταν ξεδιάντροπα όμορφος κι άφωνος, συν ότι τα σενάρια για αλλαξοκωλιές με τον Ψινάκη ήταν ολίγον ντεκαβλέ.
3. Φίλε έλα απόψε - Γιάννης Πουλόπουλος. Πονούσε ο χριστιανός και μου τηλεφωνούσε και ξημερώματα να μου το αφιερώσει. Όσα δε φτάνει η αλεπού...
Early 30's:
1. Rock Sugar - Rob Grill. Από τα πρώτα τραγούδια ever που μου στείλανε μέσω msn και ίσως αυτό που με έκανε να δω τη ζωή λίγο πιο επικίνδυνα. Γι' αυτό και μετά κόλλησε το ομώνυμο χιτάκι των C:Real και ήρθανε τα πράγματα τούμπα.
2. Parov Stellar, Paul Van Dyke, Eric Prydz. Μια διαφορετική ματιά στη House. Κι όλα από τον ίδιο άνθρωπο, ο οποίος με ενημέρωνε (και το κάνει ακόμα) για τις νέες αφίξεις στη dance σκηνή.
3. Πόσο ακόμα - Stavento. Για την κολλητή μου που πέρασε μαζί μου την περίοδο της απόλυτης παρακμής μέσα στο κωλομάγαζο και που το τραγούδι της εξέφραζε ταμάμ.
4. Beggin' - Franki Valli & The FourSeasons. Τραγούδι που παιζόταν τουλάχιστον 5 φορές κάθε βράδυ, σε όλα τα μαγαζιά, ανεξαρτήτως κατηγορίας και που μας έβγαλε ασπροπρόσωπους όλη την περίοδο των Χριστουγέννων του 2007. Οι μικρές λυσσάγανε μέσα στο Ten, αφού πρωτίστως τις είχα ποτίσει αμέτρητα σφηνάκια "καπουτσίνο".
5. Rise Up - Yves LaRock. Παιζόταν back to back με το προηγούμενο track, το είχαμε συνδέσει με τον Κοντό και τις ξέφρενες βραδυές μέσα στο Local. Ίσως γιατί λόγω ύψους έπρεπε ο καψερός με κάποιον τρόπο να "ξεσηκωθεί".
6. Low - Florida & T-pain. Για την πρώην κολλητή φιλεναδίτσα της οποίας το επίθετο έκανε καλή ρίμα με το ρεφρέν. Για τις άπειρες ώρες στον μπροστά στον υπολογιστή της βλέποντας και οι 4 μας youporn και βιντεάκια με τον sasa να λικνίζει το "ελεφαντάκι" του πάνω στην μπάρα του Tropicana.
7. It's my life - Bon Jovi. Ψηλός και σία. Ουδέν σχόλιο.
8. Καλλίδης, Θέλξη, Χολίδης, Αρσενίου και όλοι οι αοιδοί που πέρασαν από το Caramella. Γιατί είναι δίπλα από το σπίτι της κολλητής, ιδανικά για ένα τελευταίο ποτάκι πριν πάμε για ύπνο, έχοντας πρωτίστως λιώσει από τις ροκιές.
9. Τέρμα η ιστορία - Αντωνάκης. Γιατί το τραγούδι παίχτηκε την πιο κατάλληλη στιγμή, όταν έπρεπε και όφειλε να πέσει η αυλαία σε μια παρωδία.
10. Μόνος μου το πέρασα κι αυτό - Αντωνάκης #2. Τα σχόλια είναι περιττά, αλλά να προσθέσω πως είναι το μόνο τραγούδι για το οποίο μπορώ να κάνω drunk dial. Όχι σε πρώην, αλλά σε πρόσωπο που εκτιμάει αντιστοίχως το εν λόγω άσμα.
11. La Buccovina - Shantel. Μπουγέλα, σφηνάκια North και άπειρα ΟΥΟΥΑΑΑΑΟΥΑ σε μπιτσόμπαρα ανά την Ελλάδα.
12. Love Letters - Lord Cobra y Los Humanos. Εν Λευκώ, κάμπριο μπέμπα, το μαλλί να ανεμίζει, το γκάζι τσίτα και βόλτες στο Καβούρι. Όποτε θέλω να ξεκαβλώσω με το tt, το βάζω στη διαπασών.
13. Το ξέρεις - Ρους. Το κύκνειο άσμα, κάτι σαν ανκόρ μετά την προανφερθείσα αυλαία. Γιατί καμιά φορά, χρειάζεται να επιβεβαιώσεις και προφορικά αυτά που ήδη ξέρεις.
14. Empire State of Mind - Alicia Keys. Το ορίτζιναλ δικό της cover και μόνο, αυτό του Jay-Z είναι υποδεέστερο. Έγινε επιτυχία λίγες βδομάδες πριν την άφιξη μου στο Μεγάλο Μήλο. Το άκουγα στο i-pod και τις 9 ώρες της πτήσης, το άκουγα στην προσγειώση, το άκουγα κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ στο ξενοδοχείο κάπου στο uptown Μanhattan, to άκουγα στην επιστροφή non-stop, το έχω έως και σήμερα ringtone. 
15.  Una Noche Mas - Yasmin Levy. Το μίσησα την πρώτη φορά που το άκουσα, το λάτρεψα όταν το άκουσα στο αμάξι του πιο άκυρου συνταξιδευτή και μόνο τότε εκτίμησα πραγματικά την αξία του. Πλέον είναι άρρηκτα συνδεμένο με τον πιο κακομαθημένο, τον πιο λεπτολόγο και τον πιο πολυπράγμωνα άνθρωπο που έχω γνωρίσει ποτέ μου. (τρία σε ένα νοικοκυρεμένα)

Τo be continued... σε λίγα χρόνια. Φιλιά.