Τα σπίτια και τα χιόνια έχουν έξοδα και ζόρια

Τι ήταν να μιλήσω για ποδοσφαιρικά, από το κακό στο χειρότερο χθες... αρχίζω σοβαρά να αναρωτιέμαι μήπως τελικά το δικό μου όνομα είναι Μητσοτάκης και αδίκως τόσο καιρό αναζητούσα τους γκαντέμηδες στα πέριξ. Όπως και να έχει το θέμα, πιο κάτω δεν πάει... άμα σε διασύρει κι ο μπάοκ μέσα στην έδρα σου, ίσως καλύτερα να κρεμάσουν όλοι τα παπούτσια τους. Τι να πει κανείς... Όχι άλλο κάρβουνο, ρε σώκρατες, τους κορνέδες μου μέσα... Πόσο πιο low να πέσουμε; Απαπαπα δεν το'χω με τα αθλητικά :-(
Γι'αυτό θα ασχοληθώ με τον καιρό (τρία πουλάκια κάθονταν, δηλαδή) και το πόσο κρύο έκανε αυτό το σου-κου. Πέσανε μασέλες και κάπου γύρω στις 20.00 το βράδυ του Σαββάτου αισθάνθηκα κι έναν τόσο δα πονηρούλι πυρετούλη να με πολιορκεί. Δεν ήμουν και πολύ ζεστά, η αλήθεια να λέγεται. Είχαμε κατέβει οικογενειακώς στο Ξυλόκαστρο, να επιβλέψουμε κάτι δουλειές από μαστόρους στο σπίτι, το οποίο χρήζει ολικής ανακαίνισης. Όχι από άποψη διακόσμησης, τσου, εκεί ό,τι ήταν να δώσουμε, το δώσαμε. Από άποψη υδραυλικών και ηλεκτρολογικών, όλα έχουν αρχίσει να καταρρέουν... Το σπίτι ρημάζει άμα δεν πας συχνά, μουρμούραγε η μαμά. Ναι, δίκιο έχει, αλλά πότε να πάμε ρε μάνα... Άσε που είναι πάνω στη θάλασσα (κυριολεκτικά) και η υγρασία τσακίζει κόκκαλα, τα καλοριφέρ δουλεύανε υπερωρίες από το Σάββατο το πρωί και μόλις το μεσημέρι της Κυριακής κατάφερε κάπως να ζεσταθεί το σπίτι. Μπρρρ...
Κι όσο ήμουν στο woodcastle και η γάτα έλειπε από την Αθήνα, τα ποντίκια χορεύανε ελεύθερα, τα νεύρα μου... οι μισοί δίνανε ρέστα στο Rock σάββατο απόγευμα, οι άλλοι μισοί τα δώσανε χθες βράδυ με τα ελληνικά. Κάποιες ψυχές τα σπάγανε στη suita και κάποιοι άλλοι είχανε λιώσει πάλι στους καναπέδες του Rich. Έχασα και major event στο galaxy, που γαμώ την τύχη μου μέσα, ήθελα πολύ να πάω. Και έχασα και χιονοδρομία. Στα τίμια Καλάβρυτα, που με ενημέρωσαν είχε αφενός τέλεια λιακάδα κι αφετέρου γαμώ τις πούδρες. Το είχα ψυλιαστεί να είμαι ειλικρινής, μας είχανε προϊδεάσει τα δελτία καιρού, αλλά και οδηγώντας Σάββατο πρωί προς Ξυλόκαστρο, μέχρι και ο Κιθαρώνας ήταν τίγκα στο χιόνι, μη μιλήσω για τη Ζήρεια, άρα πώς να μην είναι τέλεια πάνω στο καλάβρυτο.
Να μου πεις, εσύ δεν ήσουν που έλεγες πως δε θες να δεις άλλο χιόνι any time soon? Ναι, εγώ ήμουν, αλλά εντάξει η περίοδος επιτήρησης πέρασε, νησάφι, να μην κάνουμε κι εμείς μια καταβασούλα, να μη φάμε μια τόση δα σαββουρίτσα; Βέβαια, πρέπει πρώτα να αγοράσω καινούριες δέστρες γιατί το δώρο του φίτσουλα μας άφησε χρόνους στο St. Moritz. H πλάκα είναι ότι από πέρσυ μυρμυράω ότι θέλω να αγοράσω καινούριο σανίδι, με πρόλαβαν όμως οι συνθήκες και πρέπει τώρα να βρω άμεσα λύση, αν δεν θέλω να επιστρέψω στη φάση νοικιάρικο ή να βουτήξω το σανίδι της Jinx. Τεσπά, αυτό το Σάββατο δουλεύω, άρα έχω στη διάθεση μου ακόμα κάνα δεκαπενθήμερο να το λιβανίσω στο μυαλό μου, αν και το νικάκι με έχει κάνει χρυσή να ανέβουμε παρέα. Δεν είναι όμως και λίγα τα 200 που χρειάζομαι για τις δεστρούλες, για ένα decent ζευγάρι εννοώ, γιατί εντάξει άμα είναι να πάρω τίποτα αηδίες φθηνιάρικες, άσε νοικιάζω καλύτερα... Απλά είναι ότι τώρα τα έσκασα και για το wii και όσο να'ναι, υπάρχει μια στενότης. Μήπως να κάτσω στα αυγά μου και να το ρίξω στο virtual snowboarding πάνω στο wii fit και να τελειώσει εκεί το θέμα; Γιατί, κακά τα ψέμματα, δεν είναι μόνο τα λεφτά για τις δέστρες...
Η αλήθεια είναι ότι πίσω από τις χιονοδρομίες κρύβεται το ΑΕΠ ενός μικρού κρατιδίου. Καταρχάς, πρέπει να πάρω επιτέλους τα spider spikes. Πέρσυ, 2 φορές πλήρωσα για τα auto shocks, από 200 ευρώ, αν είχα σκάσει από την αρχή την πεντακοσάρα, τώρα το θέμα θα ήταν λήξαν. Άλλά, να το ξέρετε: οι τσιπιές πληρώνονται. Και η δεύτερη επένδυση που έπρεπε να έχω κάνει από καιρό είναι να πάρω καινούριο snow jacket, αυτό που έχω είναι size XS και νομίζω πως είμαι απλά γραφική να παλεύω με κάτι που μου είναι τουλάχιστον σαν βαφτηστικό. Άλλη μια τρακοσάρα από εκεί. Βάλε ski pass 25ευρώ τη φορά, βάλε διόδια, βάλε βενζίνες, βάλε φαγητά (νηστικό αρκούδι δε κατεβαίνει τις πλαγιές)... χμ... Καλύτερα wii, στο σαλόνι, ζεστά και cosy, παίζεις και με τις πιτζάμες ;-) Άντε, να δώσεις κάνα 15ευρώ στον ντελιβερά που θα φέρει τα σουβλάκια, σου μένουν και ρέστα να πιεις ένα ουισκάκι στο στέκι την Κυριακή (άσε που δε χρειάζεται να γυρίσω κομμάτια από το βουνό για να με σέρνουν στα καπάκια Κολωνάκι). Οπότε... αναμένω συμπαίκτες... Φιλιά