2010 ευχές

Καλή χρονιά! Ευτυχισμένο το 2010! Εύχομαι για όλους αυτα που επιθυμείτε να πραγματοποιηθούν φέτος με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Όνειρα, κρυφές ελπίδες, προσδοκίες και ευσεβείς πόθοι, όλα να πάρουν σάρκα και οστά. Και αν χρειαστεί να βάλετε το χεράκι σας (γιατί, όσο να'ναι τα αγαθά κόποις κτώνται), να είναι απειροελάχιστη η συμβολή, όλα να έρθουν φυσικά κι αβίαστα. Αν έμαθα κάτι μέσα στο 2009 είναι ότι δεν πρέπει κανείς να τραβάει κάτι από μαλλιά προκειμένου να συμβεί. Αν είναι να γίνει, θα γίνει. Εγώ πάντως θα αναμένω για τα καλύτερα ;-) Και παρεπιπτόντως, μου έτυχε το φλουρί στη βασιλόπιττα που κόψαμε ανήμερα Πρωτοχρονιάς στο σπίτι της κολλητής μου. Να είναι σημάδι; Ίδωμεν...
Πρέπει, ωστόσο, να ομολογήσω πως δεν τήρησα τις new year resolutions που έγραφα την τελευταία παράγραφο της προηγούμενης ανάρτησης. Πήγα για φαγητό στην αδερφή μου, φάγαμε, ήπιαμε, θαυμάσαμε τα πυροτεχνήματα από τη βεράντα (θέα από το λιμάνι του Πειραιά έως την άκρη της Βουλιαγμένης, ο ουρανός φωτίστηκε λαμπερά από άκρη σε άκρη), διασκεδάσαμε με τη βαφτησιμιά ντυμένη στα κατακόκκινα, παίξαμε με τον γατούλη/γάταρο, νανουρίσαμε το μπεμπίνι της κουμπάρας, έπιασα ένα χαρτί στο χέρι μου για το καλό (τς τς τς) και κάποια στιγμή μετά τις 3, ξεσηκώθηκα. Αχ Κατερινάκι, μεγάλη η χάρη σου!!! Εκεί που είχα γλαρώσει από το υπερβολικό (και πεντανόστιμο - αδερφούλα, έγραψες) φαγητό και τις σαμπάνιες, να σου η φιλενάδα να μου επιχειρηματολογεί τηλεφωνικώς για ποιους λόγους δεν έπρεπε να μείνουμε σπίτι κι αντι αυτού να πάρουμε τους δρόμους για τα μπαρ του κέντρου. Ε, δε γινόταν να κάτσω ήρεμη... μου προέβαλε όλους τους σωστούς λόγους... ο καινούριος χρόνος να μας βρει χορεύοντας και διασκεδάζοντας.
Και πήραμε τους δρόμους... που παρεπιπτόντως δεν ήταν μποτιλιαρισμένοι όπως ήταν αναμενόμενο λόγω της ημέρας. Φτάσαμε Κολωνάκι σε χρόνο dt. Και όσο ψάχναμε για πάρκιγκ, έκπληξη μου έκανε η ηρεμία που επικρατούσε στα στενά του κέντρου... ο κόσμος ήταν ακόμα στα σπίτια και χαρτόπαιζε ή στούμπωνε στο φαϊ. Θα βγαίνανε προφανώς ακόμα πιο αργά. Δε χρειάστηκε δεύτερη σκέψη για το πού θα πίναμε το ποτάκι μας. Το στέκι ήταν η πλέον ενδεδειγμένη πρόταση. Και αποδείκτηκε ότι ήταν ορθή επιλογή.
Περάσαμε ίσως την τελειότερη βραδυά που έχουμε ζήσει μέσα στο κωλομάγαζο τους τελευταίους μήνες. Ανάμεσα σε καλοντυμένο κόσμο (ένεκα πρωτοχρονιάς), με τον πανέμορφο Βραζιλιάνο μπάρμαν να δίνει ρέστα μια με τις κουδούνες και μια με τον πυροσβεστήρα, με σαξοφονίστα πάνω στη μπάρα να σολάρει θεϊκά, με κουκλάρες να λικνίζονται σε ρυθμούς πότε rock και πότε r'n'b, με απίστευτο κέφι από όλους τους θαμώνες και με μοναδική παρέα: ψηλός και σία, golfi, poukki και λοιποί συνήθεις ύποπτοι (μέχρι και twitter follower πέτυχα;-)). Μιλάμε για πολύ κέφι! Και το ποτό άφθονο. Μπορεί να μην έφτασα ποτέ στο τέταρτο (με κόπο ήπια 2) αλλά ψόφησα στα σφηνάκια, η παρέα εξ αριστερών μας κερνούσε veuve cliquot rose και η παρέα εκ δεξιών north,οι μεν προσπαθούσαν να ξεπεράσουν τους δε στο κέρασμα. Από κάπου σκάγανε και κάτι ξόμπαρκα jugermeister, μέχρι που ήρθε ο αγαπημένος μου Αντρέας και μας έλιωσε στα υποβρύχια. Λιάρδα...
Οι μοναδικές φορές που έχω περάσει καλύτερα μέσα στο Rock ήταν με την κολλητή μου (που δυστυχώς ήταν πολύ κουρασμένη για να ακολουθήσει προχθές) στην orlando φάση και αργότερα με την παρέα του φίτσουλα. Επικές στιγμές τότε, δεν το συζητώ, αλλά αποδείκτηκε περίτρανα πως ανάλογες εμπειρίες μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τους προαναφερθέντες. Νατ, γύρνα γρήγορα από τις εκδρομές, να τα κάνουμε πάλι λίμπα! Και κάποιες κυρίες να σταματήσουν να σνομπάρουν το μαγαζί, άντε ρε κορίτσια, αφού κι εσείς έχετε ζήσει φοβερά σκηνικά εκεί μέσα, τι το σκέφτεστε; Κυριακή να ακούσουμε ελληνικά (και αντωνάκη) από νωρίς; Αλλά και μια suita νωρίτερα για να πάρει και η σταχτομπούτα μου τη δόση της (και να κάνουμε προθέρμανση ρε αδερφέ, που πας ξενέρωτος στα "μπάρια"...) Τελικά, όλες οι υποσχέσεις είναι για να τις αθετούμε. Και όσες φορές έχω πει ποτέ ξανά, άλλες τόσες έχω κάνει αυτά που αποτάσσομαι. Ίνδαλμα λαμβάνεις; Μπορεί να μη σε τίμησα με την παρουσία μου στο moon (και είμαι σίγουρη πως κι εσύ ξεσάλωσες κι έκανες όλα όσα χμ... θα έκανα κι εγώ), σε τίμησα, όμως, εμμέσως ακολουθώντας ... τα βήματα σου. Details από κοντά, ζουζού. HAPPY NEW YEAR PEOPLE!