Περί γύφτων

Κι επειδή είπαμε πως χώνω όταν αντιλαμβάνομαι γυφτιές τριγύρω μου, σήμερα ένας φίλος μου επέστησε την προσοχή στη διαγραφή ενός post που έκανα στο facebook wall μιας κοινής φίλης. Που μάλλον από σήμερα, αν έχει λίγη τσίπα και λίγη αξιοπρέπεια ευελπιστώ να με κάνει και εντελώς delete από το friend list της, γιατί όταν έχεις τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις τους οχτρούς, όπως έλεγε και η γιαγιά μου, θεόσχωρέστην. Κι εξηγούμαι: η λεγάμενη είχε προχθές τα γενέθλια της και επειδή κολλητές δεν είμαστε, θεώρησα λογικό (και πρακτικό) να της ευχηθώ διαδικτυακά, είναι άλλωστε κάτι που συνηθίζεται τελευταία. Παλιά είχαμε τα templates μηνύματα που αποστέλλονταν μέσω κινητού ("καλή χρονιά γεμάτη υγεία, γιάννης παπαδόπουλος" κάθε πρωτοχρονιά), τώρα έχουμε το φατσοβιβλίο, γράφουμε εκεί στο κουτάκι τις ευχούλες μας, αν είμαστε και μερακλήδες στέλνουμε κι ένα virtual δωράκι, μια virtual post card. Να μου πεις, κι αυτό τυπικούρα είναι. Το δέχομαι. Αλλά, η άλλη μου γιαγιά (που ζει ακόμα) λέει πως η σκέψη είναι πάντα που μετράει. Και τη λεγάμενη τη σκέφτηκα και αντί να προσπεράσω το όλο θέμα και να μην ασχοληθώ, την αξίωσα και με ευχές. Της έστειλα λίγη από τη θετική μου αύρα. Και πάει το ζώον μερικές ώρες μετά και σβήνει το post μου. Αλλά ο θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη. Και για κακή της τύχη ο κοινός μας γνωστός είχε ήδη δει το δικό μου post και είχε σχολιάσει από κάτω. Περιμένοντας ο χριστιανός μια απάντηση, μια αντίδραση βρε αδερφέ σε αυτά που έγραφε, μπήκε σήμερα στο wall της εορτάζουσας να τσεκάρει μην τυχόν κι από σφάλμα του face δεν του είχε έρθει notification με την απάντηση. Φευ, όμως, τον πούλο οι ευχές. Οι δικές μου. Γιατί όλων των άλλων η κομπλεξική τις έχει κρατήσει.
Και θέτω το εξής ερώτημα: ντρέπεσαι μωρή που με έχεις φίλη; Ντρέπομαι εγώ για λογαριασμό σου. Που μου θες χαϊλίκια και να περνιέσαι και για δημοφιλής στέλνοντας friend requests εδώ κι εκεί. Αλλά, φταίω εγώ που αντί να σου έχω ρίξει το άκυρο μαζί με κάτι άλλους ακατανόμαστους, είπα να σταθώ στο ύψος μου και να μην το κάνω θέμα, να μην είσαι περίπτωση ξερών που καίγονται μαζί με τα χλωρά. Που τρομάρα σου ξέρεις να με θυμάσαι όταν δεν έχεις παρέα με ποιον να βγεις μπαρότσαρκα. Ε ρε μαύρισμα που σου χρειάζεται... Αλλά ξέχασα, ίδια ηλικία δεν έχεις με την άλλη την κομπλεξική που πέρσυ την έπαιρνα τηλέφωνο να της ευχηθώ για τη γιορτή της κι αυτή δεν απαντούσε; Ε λοιπόν, μου αρέσει που της έσκαβες το λάκκο και τη χαρακτήριζες μικρή κι ανώριμη. Κοριτσάκι μου, ίδια σκατά είστε και οι δύο.
Να σου πούμε χρόνια πολλά θέλαμε, δε σε βρίσαμε ούτε σου'παμε άντε και γαμήσου. Αλλά, μάλλον κάτι τέτοιο τραβάει η ψυχή σου. Ωστόσο, επειδή είμαι μεγαλόψυχη, μαζί με τις ευχές μου για μακροζωία (τις οποίες έστειλες στον κάδο) σου αφιερώνω κι ένα ολόκληρο γκρουπ που έφτιαξα για σένα και όλα τα γαϊδούρια που βρίσκονται εκεί έξω. Και είστε δυστυχώς πολλοί από αυτό το είδος. Feel free to join:

http://www.facebook.com/group.php?v=photos&ref=nf&gid=269090447790#/group.php?gid=269090447790