Τι ωραία που θα'ναι με conn-x...

Το τι κόλλημα έχω φάει με αυτή τη διαφήμιση του conn-x εδώ και βδομάδες, δεν περιγράφεται. Έχω κάνει συντόμευση στην επιφάνεια εργασίας, την έκανα post σε twitter & facebook, την έχω status line στο msn, την κατέβασα ως mp3 και παλεύω να την κάνω ringtone στο αϊφόνι μου. Δηλαδή, αυτό το "κωστάααααααααακηηηηηηηηηη" έως το "κούυυυυυυκουυυυυ εγώ είμαι πάλι", είναι απλά hilarious. Γελάω όσα repeat κι αν ακούσω. Μάλλον κλαίω από τα γέλια. Κώστα, μη φέρεσαι ανώριμα, μη φεύγεις...
Δεν ξέρω αν φταίει να αναφορά στο όνομα (ορίστε, ντε, το είπα, για όλες κι όλους όσους μου πετάξανε σποντίτσα), αν ισχύει κάτι τέτοιο, ε... τότε είναι που γίνεται ακόμα πιο γελοίο. Δε φταίω εγώ για τις συμπτώσεις, να αναρωτηθούν άλλοι για τους απανταχού ...άκηδες, μαμάκηδες. Γιατί όλος ο κόσμος με το που πρωτοείδε το εν λόγω spot, κατάλαβε αρχικά ότι η φωνή στο ακουστικό επρόκειτο για τη μαμά του φέρελπι νέου, κάτι σαν συνέχεια της διαφήμισης με τη μαμά που κρύβεται στο ψυγείο για να δώσει στον κανακάρη το φρεσκοστυμμένο χυμό ή την άλλη μάνα που έβαλε σεμεδάκι πάνω στο λαπιτόπι του γιόκα. Αμφότερες πολύ αστείες, αλλά όχι όσο ο Κωστάκης. Του conn-x, το διευκρινίζω.
Μιλώντας για διαφημίσεις, ρε παιδιά, με αυτές του jumbo, που όλοι αγαπάμε να μισούμε και μισούμε να αγαπάμε, έλεος. Όχι άλλο κάρβουνο. Εντάξει, το σώσανε κάπως με αυτή την καινούρια την τηλεοπτική που είναι κάτι από τα σποτάκια της cocacola, κάτι από τον Charlie και κάτι από την Alice του Τιμ Μπάρτον, με το κοριτσάκι που εισάγει στο μηχάνημα το τυχερό δελτίο και δίνει το password για να αρχίσει το countdown to x-mas. Αλλά οι υπόλοιπες, παναγίτσα μου... Έχετε πάρει πρέφα πόσα γκρουπάκια έχουν φτιαχτεί στο face και πόσα forums έχουν αναλωθεί σε εκστρατείες μίσους εναντίων των εμπνευστών της καμπάνιας της παιχνιδοεταιρίας; Πολύ χρήμα πάντως. Για να παίζουν τα σποτς κάθε μισή ώρα σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ανά την Ελλάδα (και στην Καβάλα χαχαχα) και για να έχουμε υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου ώστε να πιάνουμε τον εαυτό μας καμιά φορά ασυναίσθητα να σιγοτραγουδάμε (ενίοτε και δυνατά-δυνατά) το jingle, έχει πέσει πολύυυυυυυ χρήμα. Ή πολύ ξέπλυμα.
Και οι άλλες πιο ευφάνταστες διαφημίσεις είναι κατά τη γνώμη μου αυτές της Q. Εκεί κι αν έχω ρίξει κλάμα από τα γέλια. Αν και τώρα οι πρόσφατες που έχουν και εικόνες και χρώμα (αυτές του συμβολαίου) δε μου αρέσουν, προτιμώ τις παλιές καλές με το μπλε background και τα απίστευτα λογοπαίχνια αϊκιού-ραδικιού. Το marketing team αυτού του project χρήζει μνείας. Αααα και της aegean είναι πολύ καλές, από τη θρυλική μούτζα στον ελληνάρα οδηγό στο Λονδίνο, στο "θέλω λουκουμάκι τώρα" (για τις πτήσεις προς Κωνσταντινούπολη), το "πέτα τώρα λέμε" με το νεαρό που δε θέλει να περάσει τη γιαγια απέναντι και το τελευταίο "ιτς απστεαρς νταουνστεαρς χαφεναουερ". Λιώνω λέμε. Εκεί που ακόμα δεν μπορώ να πάρω θέση, γιατί αμφιταλαντεύομαι, είναι με αυτές του 11880. Από τη φουκαριάρα τη μάνα έως τη Λίζα και τη μπανάνα... το χάος. Επιφυλάσσομαι να επανέλθω με την τηλε-κριτική τους συντόμως. Εως τότε, σας φιλώ συμβουλεύοντας σας να... μιλήσετε για τη σχέση σας με τους ...άκηδες και να μη φέρεστε ανώριμα.