Show me your pants

Following public demand, επανέρχομαι και γραπτώς στο θέμα του εσώρουχου. Του ανδρικού. Με τι ασχολείται κανείς, ε; Τι να κάνω, αφού έχω άποψη και ούτως ή άλλως εδώ είναι το βήμα μου, γράφω ότι θέλω (είμαι η άτιμη ικανή για αναρτήσεις του ύψους και του βάθους). Επειδή, όμως, ταμπού σε τέτοια θέματα δεν έχω κι εφόσον το ζήτημα ανέκαθεν ήταν ζωτικής σημασίας, ας πω δυο λόγια. Άσε, που προσφάτως, φίλος καλός πόσταρε σχετικό άρθρο από τα Νέα και αμέσως το'κανα copy paste. Το παραθέτω κι εδώ: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4545892&ct=2
Εντάξει, δεν ασπάζομαι όλα όσα λέει το άρθρο. Τον Μπέκαμ μια χαρά τον πάμε στις διαφημίσεις του Armani, αλλά ως εκεί. Τα εφαρμοστά εσώρουχα απλά με ξενερώνουν, ορίστε το ξεστόμισα. Ειδικά αυτά με το φαρδύ λάστιχο, που γράφουν με τεράστια γράμματα Ντόλτσεεεε Γκαμπάναααα, Κάλβιν Κλάιν και λοιπές γνωστές κι άγνωστες φίρμες. Το οποίο λάστιχο ορισμένοι κύριοι θεωρούν sexy να αναδεικνύεται μέσα από το παντελόνι... ΜΠΛΙΑΧ! Sorry darling, αλλά αν περιμένεις πως θα σου κάτσω επειδή μοστράρεις trendy και καλά βρακί, κούνια που σε κούναγε. Μου'χει "πέσει" με τη μία. Δε μου αρέσει, δε με εξιτάρει, δε με συγκινεί διόλου το κολλητό, είτε είναι μποξεράκι κολλητό, είτε το μαμαδίσιο τυροπιτάκι τύπου Μινέρβα (όπως είπε και η κουμπάρα). Είναι off-putting.
Έχω συζητήσει ώρες για τη χρησιμότητα αυτής της κατηγορίας βρακιού κι έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο μόνος σκοπός που εξυπηρετεί είναι να αναδεικνύει πιο έντονα τα προσόντα. Μεγάλε, άμα περίμενα να δω το βρακί σου και πόσο σου πιέζει τον καβάλο για να σε "μετρήσω", καήκαμε. Ίσα ίσα, εμένα μου κάνει κάτι σε απεγνωσμένη προσπάθεια να περάσουν μηνύματα μεγαλύτερου μεγέθους από την πραγματικότητα, κάτι που σε τελική ανάλυση θεωρώ πως μόνο μια εικοσάχρονη θα εντυπωσίαζε. Άσε, που αυτός ο ερμητικός εγκλεισμός μου κάνει και κάτι σε φοβερή καταπίεση και μου φέρνει εικόνες κακής υγιεινής στην εν λόγω περιοχή. NO NO NO.
Το μόνο χειρότερο από το εφαρμοστό με τα 5 εκατοστά λάστιχο, είναι το κόκκινο εφαρμοστό εσώρουχο. Ρε αγόρια, σε ποια Βίβλο του Style διαβάσατε πως το κόκκινο και οι αποχρώσεις του είναι sexy; Μανούλα μου. Εντάξει, όχι πως με το λευκό σώζεται η κατάσταση, αλλά το κόκκινο είναι καταλυτικό. Για να ξοδέψω μια περιουσία για την πάρτη του ενδιαφερόμενου.
Εντάξει, ακόμα πιο εφιαλτικό θα ήταν να σου σκάσει ο άλλος με κάνα μικροσκοπικό στριγκάκι, από αυτά της Posh Spice που παραδέχτηκε πως φορούσε ο David. Αγάπες μου, δεν είστε ο Beckham. Δε θα γίνετε ποτέ και ούτε θα σας ζητηθεί να έχετε τις αναλογίες του, οπότε αφήστε τα βρακιά μας στο συρτάρι μας, please. A, και ο έτερος που δικαιολογείται να μοστράρει τέτοιο σκηνικό είναι ο Sacha Baron Cohen όταν υποδύεται τον Borat ή τον Bruno. Φαντάζομαι, πως ούτε σε αυτόν μοιάζετε και ούτε θέλετε να μοιάσετε.
Και φτάνω σιγά σιγά στο ζουμί... στο εσώρουχο που φαντασιώνομαι να φέρει το ιδανικό αρσενικό. Εδώ θα πέσει πολύ γέλιο, είμαι σίγουρη. Ladies and Gentlemen, I proudly confess an inclination to loose boxers. Ναι ναι, αυτά τα καρώ/ριγέ, τα παπουδίστικα, όπως τα αποκαλούν οι πολέμιοι τους. Αυτά μου αρέσουν, αυτά πιστεύω πως κολακεύουν όλα ανεξαρτήτως τα ανδρικά κορμιά, αυτά με εξιτάρουν, σε αυτά μέσα θέλω να χώνω τα χέρια μου. Βαμβακερά, για να έχουν ωραία αίσθηση (οτιδήποτε σε μετάξι ή lycra είναι faux-pas) και για να αντέχουν στο πλύσιμο, να μη γίνονται εστία μικροβίων (τς τς τς) και να είναι υπο-αλλεργικά. Κι ας έχουν τον Τaz (από όλα τα looney tunes, είναι ο αγαπημένος μου), κι ας έχουν σχεδιάκια. Φτάνει, να μην είναι αυτά τα γελοία τύπου St Valentines με καρδούλες, εκεί πάλι θα έχουμε θέμα. Ιδανικά, να έχουν χρώμα θαλασσί (κι αν θέλετε φιρμάτα, τα πιο stylish ever είναι του Ralph Lauren, αν θέλετε budget, και τα Gap κάνουν τη δουλειά τους). Και το σύστημα να αερίζεται... μεγάλη δουλειά κυρίες μου... Και αν πολλοί υποστηρίξουν πως είναι άβολα να κρέμεται εκεί το τρίο Στούτζες, αντι-παρέρχομαι με το θέμα της αφής. Είναι απλά priceless να ακουμπάς και να αισθάνεσαι το original, αυτό που ούτως ή άλλως θα αντίκρυζες όταν βγάλει ο άλλος το εφαρμοστό μεν, εντελώς παραπλανητικό δε εσώρουχο.
Μποξεράκια, κυρίες και κύριοι, λοιπόν. Και δεν είναι καθόλου ντεκαβλέ. Ντεκαβλέ είναι να είναι ο άλλος 200 κιλά και να μοστράρει το σούπερ ντούπερ κολλητό αθλητικό εσώρουχο και να μην ξέρεις από πού να φύγεις. Ντεκαβλέ είναι να φοράει ο μίζερα ανορεξικός το εφαρμοστό μποξεράκι που πίσω, όμως, κάνει σακούλα. Ντεκαβλέ είναι να τον γδύνεις τον άλλον και να αντικρύζεις το μαύρο γιγαντιαίο C K να σε κοιτάει απειλητικά και να σου λέει τώρα προσπαθώ κάνω ένα statement. Ντεκαβλέ είναι, τέλος, να σου σκάσει ο άλλος με το βρακάκι palco που του φόραγε η μανούλα του όταν ξεπέρασε το στάδιο του babylino (αδικαιολόγητος ακόμα και τις μέρες που παίζει 5 x 5, κάνε ντους και φόρα το σωστό, ή έλα commando).
Μπορώ να γράφω ώρες για το θέμα γιατί απλά είναι ανεξάντλητο. Υπάρχουν τόσες παράμετροι, όπως άλλωστε και για τα γυναικεία εσώρουχα. Και γιατί να ντρέπομαι που έχω άποψη και την εκφράζω, όταν κι οι άνδρες πάντα εκδηλώνουν την προτίμηση τους σε αυτά που θέλουν να φοράμε όταν είμαστε μαζί τους (καλά το σίγουρο είναι ότι οι άνδρες θέλουν να μη φοράμε καθόλου, αλλά λέμε τώρα... μέχρι το στάδιο του undressing). Πώς μας ζητάτε να μη φοράμε push-up bras, για να έχετε ρεαλιστική εικόνα του στήθους μας, πώς μας ζητάτε να μη φοράμε βρακάκια hello kitty γιατί στέλνουν τον Μητσάρα για ύπνο, πώς μας ζητάτε να φοράμε τα πρόστυχα τα μαύρα του Καρβέλα; Ε, για αυτό κι εγώ λέω, αγόρια go shopping at once! Φιλιά.