Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Έλα να πάμε στο νησί



Η σεζόν άρχισε, και όχι δεν αναφέρομαι στις εκπτώσεις, αυτές αργούν πολύ ακόμα. Αναφέρομαι στην έναρξη των προγραμματισμένων καθόδων στο νησί. Που φέτος έχω σκοπό να τις ανάγω σε κάθοδο των μυρίων. Κοινώς όσοι πιστοί προσέλθετε, ή καλύτερα, όσοι πιστοί σπεύσατε να κάνετε κράτηση. Εγώ πάντως κατέβηκα το Σουκου (και όχι πουσουκου) και πέρασα σούπερ. Αποδείχθηκε περίτρανα πως είναι η πιο ενδεδειγμένη επιλογή για μπάνιο, αφού όλοι όσοι έμειναν Αθήνα ταλαιπωρήθηκαν τα μάλα στην κίνηση για να πάνε στα Λεγραινά ή να βρουν ξαπλώστρα στον πηγμένο Αστέρα. Εγώ, κυρία, το Σάββατο έκανα μπάνιο στη σχεδόν άδεια Χρυσή Ακτή και την Κυριακή άραξα στην πιο κοσμοπολίτικη Σάντα Μαρία. Δεν υπάρχει σύγκριση, νομίζω, οι δικές μου βουτιές στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου με τα μπάνια του λαού στη Βουλιαγμένη. Βέβαια, και τι να κάνει ο κόσμος... Έχω ξαναγράψει αναφορικά και θα το επαναλάβω: δεν ξέρω τι να κάνει και πόσο μάλιστα τώρα με την οικονομική κρίση, αλλά εφόσον έχω τη δυνατότητα προσωπικά θα επιλέξω να μην ταλαιπωρηθώ. Νησάκιιιιιιιιιιιιι...
Ήταν πάντως μια εμπειρία, καθώς το αποφάσισα τελευταία στιγμή και προκειμένου να μη στενοχωρήσω και τις φιλενάδες που θέλανε Παρασκευιάτικη έξοδο στο full moon party του Galaxy, έφυγα Σάββατο με το πρωινό highspeed. Και δε με χάλασε καθόλου, γιατί και το ποτάκι μου ήπια στο πιο όμορφο roof garden της Αθήνας αλλά και λίγες ώρες αργότερα ανέπνεα καθαρό αέρα και λιαζόμουν κάτω από τον Παριανό ήλιο. Ηρεμία στο νησί. Δεν είχε πολύ κόσμο, είχε όσο έπρεπε για να μην αισθάνεσαι την ερημιά του χειμώνα και όσο χρειάζεται για να γεμίζει το μάτι σου με φάτσες και παραστάσεις. Ούτως ή άλλως, κι από άποψη υποδομής δεν ήταν όλα έτοιμα, τα περισσότερα μαγαζιά τώρα ολοκληρώνουν τις εργασίες για να κάνουν opening μέσα στον Ιούνη. Οι σταθερές αξίες φυσικά ήταν ήδη απίκω. Απλά, άλλη εικόνα δείχνει το παλιό λιμάνι της Νάουσας όταν όλα τα τραπέζια των γνωστών και μη εξαιρετέων μεζεδοπωλείων είναι γεμάτα και άλλη όταν βλέπεις τους μαγαζάτορες σχεδόν να σε παρακαλάνε (όπως οι τσολιάδες στα Βλάχικα της Βάρης) να τους προτιμήσεις.
Δεν έκανα καθόλου nightlife, μπορώ να πω πως η βραδυνή διασκέδαση μου εξαντλήθηκε παρακολουθώντας λίγο το διαγωνισμό της Eurovision. Αλλά, όταν είσαι σχεδόν άυπνος, είσαι όλη μέρα στο πόδι και ο ήλιος από πάνω σου είναι ντάλα, όταν χτυπάς μετά κι ένα καραφάκι ούζο στο φαγητό και καταλήγεις σπίτι με ένα εγκαυματάκι στο πόδι έτσι για να γιορτάσεις πανηγυρικά την παρθενική σου ηλιοθεραπεία, ε νομίζω πως το καλύτερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να σε πάρει ο ύπνος με το λαπιτόπι στα πόδια και τον Αλκαίο μόλις να έχει ολοκληρώσει τα βουκολικά ώπα ώπα του. Οι καναπέδες του σπιτού μας είναι ούτως ή άλλως πολύ χουχουλιάρικοι και προσφέρονται για τέτοιες καταστάσεις, άσε που όταν ξυπνάς εκεί και αντικρύζεις τη θέα της Αντιπάρου (αφού την έχουμε, να μην την εξυμνήσουμε τη θέα) και συνειδητοποιείς πού είσαι, όσο και να έχεις πιαστεί από τη φάση σαλιγγάρι, λες χαλάλι.
Πάντως, σε απάντηση όσων με ρωτάνε αν δε βαριέμαι να πηγαίνω συνέχεια στο ίδιο μέρος και να κάνω συνέχεια τα ίδια πράγματα, αντιπαρέρχομαι με το επιχείρημα πως κάθε φορά είναι διαφορετική. Κάθε φορά είναι διαφορετικά μαγική. Και φυσικά μεγάλο (το μεγαλύτερο) ρόλο παίζει πάντα η παρέα. Έχω φιλοξενήσει πολύ κόσμο, αρκετές φορές και άτομα εντελώς ετερόκλητα κάνοντας τη συμβίωση ολίγον τι περιπετειώδη, αλλά όταν το natural vocation μου είναι να εκτελώ χρέη οικοδέσποινας, ειλικρινά δεν έχω καλύτερο. Είναι priceless, άλλωστε το'παμε: το σπίτι αγοράστηκε για να το χαιρόμαστε οικογενειακώς με τους φίλους μας. Και όπως οι φιλοξενούμενοι μου είναι διαφορετικοί χαρακτήρες κι έχουν καθένας εντελώς ξεχωριστά ενδιαφέροντα, έτσι ξεχωριστές είναι και οι βόλτες, οι παραλίες, τα μαγαζιά, τα μπαράκια. Δόξα το θεό, το νησί μπορεί να ικανοποήσει όλα τα γούστα, ακόμα και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Οι συνδυασμοί που μπορεί να κάνει κανείς είναι ανεξάντλητοι και η ανία γίνεται εντελώς άγνωστη λέξη.
Γι'αυτό, λοιπόν, αποτείνω ανοικτή πρόσκληση σε όσους δεν είχα μέχρι στιγμή την τιμή να ξεναγήσω στο νησί μου αλλά και σε όσους έχουν ήδη έρθει κι έχουν ωστόσο τη θέληση ή την ανάγκη να το ξαναδούν. Άλλωστε, με τα νέα οικονομικά δεδομένα, θεωρώ πως δεν είναι και λίγο να σου δίνεται η δυνατότητα δωρεάν διαμονής. Για τους υπόλοιπους που επιμένουν να μας σνομπάρουν (νησί και υπογράφουσα) έχω σαρκαστικά να δηλώσω πως έχει ο καιρός γυρίσματα και κάποια στιγμή θα με παρακαλάτε αλλά θα είμαστε fully booked. Φιλιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου