Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Η αδυναμία του να είναι κανείς "εντάξει" στις υποχρεώσεις του

Ένα από τα μεγάλα πλήγματα στις διαπροσωπικές σχέσεις είναι η συνέπεια, το διαπιστώνω κάθε μέρα σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι απλά θέμα ανατροφής, είναι και θέμα ατομικής ευθύνης και ολοκλήρωσης. Από το να είναι κανείς συνεπής στα ραντεβού του, μέχρι να το να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, από τη συνέπεια στις υποσχέσεις του έως τη συνέπεια απέναντι στα προσωπικά του πιστεύω.
Έχω η ίδια υπάρξει ασυνεπής σε αρκετές περιπτώσεις, το παραδέχομαι: λέω στην κολλητή ότι θα περάσω να την πάρω από το σπίτι της στις 22.30 και πάντα φτάνω στις 22.45 το νωρίτερο (κακό time management), λέω στον εαυτό μου θα κλείσω ραντεβού με το γιατρό οπωσδήποτε αυτή την εβδομάδα και δεν το κάνω (αναβλητικότητα), υπόσχομαι πως δε θα ξαναπροσπαθήσω να προσεγγίσω ανθρώπους που με απογοητέψανε κι όμως το κάνω (αδυναμία χαρακτήρος), ξεχνάω να πάω να πάρω τη ρημαδοκάρτα καυσαερίων, ενώ με έχουν ειδοποιήσει από την karenta κάνα ενάμισι μήνα (αλτσχαιμερ).
Είναι, ωστόσο, άξιο απορίας πώς ορισμένοι άνθρωποι έχουν μεταφέρει την ασυνέπεια σε ένα άλλο φοβερό επίπεδο, αυτό του κυριολεκτικά "σε γράφω στα αρχίδια μου γιατί έτσι γουστάρω και άντε και γαμήσου". Να μιλήσω για αυτούς που έχω αναφέρει και σε άλλη ανάρτηση, τους οποίους προσκαλείς κάπου και δε σου απαντάνε ποτέ αν θα παραστούν ή όχι; Αυτούς που σου απαντάνε ότι θα παραστούν και τελικά δεν έρχονται, αλλά δε σε ενημερώνουν εγκαίρως για το κώλυμα που τους παρουσιάστηκε; Τους ενοίκους πολυκατοικίας που δεν πλήρώνουν ποτέ τα κοινόχρηστα στην ώρα τους και κατ'αυτό τον τρόπο κρατούν "δέσμιο" τον διαχειριστή; Αυτούς που γενικά χρωστάνε χρήματα σε κάποιον, αλλά είναι δανεικά κι αγύριστα; Τους υδραυλικούς-ηλεκτρολόγους-καυστηρατζήδες-ΕΛΠΑτζήδες-κλειδαράδες που είναι στο δρόμο κι έρχονται κι εσύ ακόμα τους περιμένεις; Τις χιλιάδες υπηρεσίες στις οποίες "η κλήση μας είναι σε προτεραιότητα" για τουλάχιστον 30 λεπτά; Η ασυνέπεια ,λοιπόν, είναι επάγγελμα, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο.
Μέσα στο σαββατοκύριακο έπεσα θύμα θηλυκού τέτοιου "επαγγελματία" - ενώ μου έχει ζητήσει να πάω να την πάρω από το σπίτι της (κάνοντας τεράστιο κύκλο για τη βραδυνή μας έξοδο) κι ενώ δεν έχω καν τη διεύθυνση της, φτάνω στο ραντεβού μου στην ώρα μου και την καλώ για να μου δώσει οδηγίες. Καλώ μία, δύο, τρείς, τέσσερις... του κάκου. Άρχισα να ανησυχώ κιόλας, μην τυχόν της είχε συμβεί κάτι. Στέλνω και ένα sms να είμαι σίγουρη. Υπομονή έκανα μισή ώρα και μη βλέποντας προκοπή, πήρα το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι μιας και η έξοδος δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί δίχως την παρουσία της (με είχε καλέσει να διασκεδάσω με δική της παρέα σε κάποιο νυχτερινό μαγαζί). Μέχρι και να φτάσω σπίτι, να αλλάξω ρούχα και να πέσω για ύπνο, δεν είχα καμία απόκριση. Ξυπνώντας την επόμενη μέρα, βρήκα 3 μηνύματα στο κινητό κι αρκετές αναπάντητες κλήσεις. Την είχε πάρει ο ύπνος και ξύπνησε μια ολόκληρη ώρα μετά το ραντεβού μας.
Θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα θα μου πεις... Ε, όχι!!! Αν έχεις προσκαλέσει τον άλλον, του έχεις δώσει συγκεκριμένο ραντεβού αναφορικά με την ώρα και του έχεις ζητήσει να σε εξυπηρετήσει και να έρθει να σε πάρει από τη Γλυφάδα ενώ μένει Φάληρο για να βγείτε στο Κέντρο, sorry αλλά δε σε παίρνει ο ύπνος... πιες κάνα espresso, βάλε ένα ξυπνητήρι, δώσε του τη διεύθυνση σου από πριν τουλάχιστον να ξέρει που ακριβώς μένεις μπας και χτυπήσει κάνα κουδούνι ο χριστιανός... δείξε λίγη συνέπεια, ρε κοπελιά.

1 σχόλιο:

  1. ειναι τοσο περιεργο το κομματι της ασυνεπειας στις σχεσεις.Π.χ. αυτο που με εκνευριζει απιστευτα ειναι να με στηνουν ενω φροντιζω να ειμαι η ιδια στην ωρα μου ,σχεδον καθε φορα, με ελαχιστες εξαιρεσεις.Αλλά αν, πχ, κανονίσω με την κολλητή μου κάτι και με στήσει ή ούτε καν με πάρει τηλ για να οριστικοποιήσουμε το πότε και πού, ούτε που θα μου περάσει από το μυαλό να τσαντιστώ γιατί 1) ξέρω οτι έτσι λειτουργεί και το έχω αποδεχθεί μετά από 10 χρόνια φιλίας (κολλητιλικίου δλδ) και 2) αυτά που έχω περάσει μαζί της δεν θα μπορούσαν ποτέ να σβηστούν από ένα τέτοιο γεγονός.Από την άλλη ,για να είμαι απολυτα ειλικρινής,αν με στήσει ένα άτομο που δεν γνωριζόμαστε κι από χθες,ειδικά σαν το στήσιμο που περιγράφεις, ε μαλλόν θα ακούσει από τον τρόπο μου τις οδηγίες για το πού ακριβώς πέφτει η πόρτα ,να πάει σπίτι του να το συζητήσει με τον πνευματικό του και να έρθει την επόμενη φορά "διαβασμένος" (και στην ώρα του!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή