Κουλοί

Δύο αναρτήσεις μέσα σε μια μέρα, ε, πάει πολύ. Αλλά έχω να χώσω κι άλλα. Όχι για τα στυλιστικά, τα πολιτισμικά ή τα των διακοπών. Εν συνεχεία των καυστικών μου σχολιασμών περί περιέργων ανθρωπίνων συμπεριφορών, δε θα μπορούσα να εξαιρέσω της γνωστής διαδικασίας την αναφορά μου σε συγκεριμένα πρόσωπα που διακρίθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες "δια την μαλακίαν" που δέρνει αλύπητα το κεφάλι τους.
Καταρχάς αναφέρομαι στους "διάτοντες αστέρες". Πρόκειται για τους τύπους (άνδρες/γυναίκες) που σε θυμούνται μόνο όταν δεν έχουν άλλη παρέα. Είναι η τύπισα που έχει ξεμείνει από drinking buddies και σου στέλνει μήνυμα για μπουζούκια μισή ώρα πριν την κράτηση (προφανώς κάποιοι την κρεμάσανε τελευταία στιγμή και πρέπει να γεμίσει το τραπέζι). Είναι ο τύπος που σε θυμάται κάθε φορά που τον χωρίζει η δικιά του (τον πιάνει ο καημός ότι εσύ είσαι το απωθημένο του και κανονικά με σένα θέλει να είναι, αλλά έλα ρε γαμώτο που δεν του κάθεσαι). Είναι η παρέα που πέτυχες στο νησί και λυσσάνε να φας/πιεις/βγεις μαζί τους όσο είστε εκεί, αλλά με το που γυρνάνε Αθήνα τους πετυχαίνεις έξω και όλοι κάνουν πως δεν γνωρίζονται (κι εσύ μέσα σε αυτό). Και τέλος, διάτοντες είναι οι άνθρωποι που είναι καλοί μαζί σου μόνο όσο τους είσαι χρήσιμος σε κάτι (γνωριμίες, δανεικά, εξυπηρετήσεις, προβολή) και μετά save alekos.
H έτερη κατηγορία είναι η "ότι να΄ναι". Αν πρέπει να αναφερθώ σε κάποιο συγκεριμένο χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας, θα έλεγα πως είναι οι τύποι (πάλι άνδρες-γυναίκες) που θα κάτσουν στον/στην οποιοδήποτε αδιακρίτως και ασχέτως των ιδιαίτερων δεσμών που μπορεί να διέπει τη γνωριμία τους. Ακόμα πιο συγκεριμένα, σε παρέα 4 κολλητών που πάει για ποτό με παρέα γυναικών και οι 4 δοκιμάζουν την τύχη τους με τη σειρά, να δούν ποιος θα είναι ο τυχερός. Για εκείνο το βράδυ. Γιατί, το επόμενο βράδυ θα προσπαθήσουν πάλι οι άλλοι 3. Δηλαδή, ένας εκ των 4 έχει προηγηθεί στην προσέγγιση σε άλλη χρονική στιγμή, για κάποιο λόγο δεν απέδωσε η προσέγγιση, έλα όμως που χωρίς καμία τσίπα, κανέναν ενδοιασμό ο κολλητός του πάει και προσεγγίζει μερικούς μήνες, μέρες, ώρες μετά την ίδια γυναίκα και μπροστά στα μάτια του! Ε, άμα δεν ειναι αυτό "είμαστε για το ότι κάτσει" (και ότι αρπάξει ο κώλος μας θα προσέθετα)... Και μετά σου λένε οι γυναίκες σήμερα έχουν αφηνιάσει. Πού έχουν αφηνιάσει μεγάλε, που δε σέβεσαι τίποτα και σε νοιάζει μόνο πού θα χώσεις το πουλί σου; Κι αν εκεί το έχωνε πρόπερσυ ο συνάδελφος, ε; Ποσώς σε ενδιαφέρει, ε; Ήμαρτον, λίγη εγκράτεια και λίγη αιδώς δε βλάπτει.
Η τελευταία κοινωνική ομάς η οποία χρήζει μνείας (θα με σφάξουνε οι 2 κολλητές άμα δεν τους ξεμπροστιάσω και αυτούς τους τύπους) είναι, ποια άλλη, οι τύποι που θα πούνε ή θα κάνουν τα πάντα μέχρι να σε ρίξουν στο κρεββάτι, αλλά αν εσύ ξεκαθαρίσεις ότι σεξάκι δεν παίζει, εξαφανίζονται. Φίλη γνώρισε σε μπαρ νεαρό ενδιαφέροντα, ο οποίος έπαιξε πολύ καλά τα χαρτιά του φλερτ και της προσέγγισης. Καθόλου επίμονος ή γλειώδης, ζήτησε τηλέφωνο, έστειλε μήνυμα την επομένη, βγήκε ραντεβού τη μεθεπόμενη, με όλους τους τύπους και τα συναφή προστάγματα του savoir vivre, βγήκε τρίτο ραντεβούκαι οι κουβέντες έχουν ξεπεράσει τον φιλοσοφικό πήχη, βγήκε τέταρο ραντεβού και τσουπ της βγάζει της αλληνής το εργαλείο και της λέει εδώ είμαστε! Ώπα, μεγάλε, για στάσου. Το κορίτσι δε γουστά. Οκ, λέει ο τύπος, σεβαστό. Καληνύχτα και τα λέμε. Του Αγίου Ποτέ. Δηλαδή, τον πείραξε που η άλλη δεν του'κατσε και τις προηγούμενες εβδομάδες που έχουν χρυσώσει την cosmote τις ξέχασε εντός δευτερολέπτων. Καλός αλέκος κι αυτός.
Μετά κάθεται και σπαζοκεφαλιάζεται έτερη φίλη ότι της πετυχαίνουν μόνο οι μαλάκες ή οι psycho. Εγώ κορίτσια έχω να πω ότι πουθενά δεν τους πιάνεις.