Πολύς ντόρος τελικά με το τζουλάκι, αλλά η μαλακία τυφλώνει, δε σας το έχουνε πει; Καιρός να πάμε παρακάτω (όπως λέει κι ο Αντωνάκης). Υπάρχουν κι άλλα θέματα κι ευτυχώς αρκεί να παρακολουθήσει κανείς Ράδιο Αρβύλα για να βρει αντικείμενο ενασχόλησης. Έλεγα χρόνια πως μισώ το Λαζόπουλο γιατί αφενός απευθύνεται σε κοινό με I.Q. ραδικιού κι αφετέρου έχει εμμονές με συγκεκριμένα άτομα και στήνει ολόκληρες εκπομπές διαβάλλοντας και διακωμωδώντας τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, που στο κάτω-κάτω της γραφής δεν είναι και τόσο χειρότεροι του. Με λύπη μου διαπιστώνω πως στα βήματα του ακολουθεί κι ο Κανάκης, ο οποίος καταπώς φαίνεται έχει κι αυτός τις δικές του εμμονές και πετάει βέλη διαρκώς προς άπασες τις ξανθές τηλεπαρουσιάστριες (κάποιος προφανώς έχει φάει τρελλή χυλόπιτα από ξανθό μωρό, δεν εξηγείται αλλιώς). Τουλάχιστον, δεν αφιερώνει ολόκληρη εκπομπή στη Μπεκατώρου, όπως κάνει ο Λαζόπουλος με το αιώνιο κόλλημα του, τη Ντενίση.
To χθεσινό επεισόδιο, ωστόσο, με τα best of της συμμετοχής του Τρύφωνα στο τηλεπαιχνίδι WIPE OUT, ήταν απλά για λιώσιμο. Ξεπέρασε ακόμα και τον Παπακαλουάζ. Τέτοιο γέλιο είχα να ρίξω πολύ καιρό, ούτε η σκηνή με τον Κουρή (με ύφος Jack Nicholson) στο bubble wrap κεφαλοκλείδωμα του Ζέτου Δούκου δεν κατάφερε να με διασκεδάσει τόσο. Εύγε, τρελό αγόρι, κομμωτή. Ο υπεραθλητής των 5 ηπείρων. Τύφλα να έχει ο Rocky, κομμάντο ίδιος, απλά λίγο πιο ξανθιά η χαίτη, αλλά η κορδέλα στο μέτωπο ίδια με του Ράμπο. Τώρα που το σκέφτομαι, πάλι επιβεβαιώνεται η εμμονή του Κανάκη να κράζει "ξανθιές". Γυμνάσαμε καλά τους κοιλιακούς χθες βράδυ, δεν πειράζει που λείπει η δασκάλα της yoga στην Ελβετία, με λίγο "σκιιιιιιιιιστεεεεεεεε" γίνεται δουλειά. (την παρουσία στο εν λόγω τηλεπαιχνίδι του μπάρμαν-μοντέλου-παρουσιαστή-γλάστρα-savvas cafe την αφήνω ασχολίαστη, γιατί οι φιλενάδες μου όλες θα με κράξουν και θα έχουν δίκιο).
Πάντως, τελικά η Δευτέρα είναι η καλύτερη μέρα για να κάθεσαι σπίτι και να βλέπεις τηλεόραση, έχει πολύ ζουμί. Ειδικά, όταν αυτή τη Δευτέρα είχες και αναμετάδοση (σε επανάληψη) της απονομής των βραβείων Όσκαρ, είχες Θεό Κούγια να αναλαμβάνει την αγωγή της Τσούλ(ι)ας, είχες Χριστόφ σε νέες περιπέτειες (να ξεσκίζει και καλά την ψόφια Βλαντή που με ύφος μετά του είπε, "σεξ, καφέ και δρόμο"), είχες Θέμο με αποκαλυπτική Σάσα (ένα χρυσό αγαλματίδιο στο κορίτσι, το αξίζει και αυτή), είχες και Τρύφωνα. Δηλαδή, πρέπει να καθιερώσουμε τις Δευτέρες ως μέρες αντίστοιχα συγκλονιστικές με τις αναμεταδόσεις αγώνων Champions League. Και ειδικά αν έχεις εκτροχιαστεί ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο με τις κρεπάλες και την κατανάλωση αλκοόλ να έχει χτυπήσει limit up. Αποτοξίνωση στον καναπέ, με πατατάκια και zero.
Πλάκα πλάκα, έπρεπε να βάλω και λίγο κώλο μέσα. Γιατί, καλές οι βόλτες, αλλά όταν κοιμάσαι 2-3 βράδυα στη σειρά στις 6.30 το πρωί, κι ανάμεσα σε ένα από αυτά πας κι αυθημερόν στο Ξυλόκαστρο (κάνοντας τη διαδρομή σε χρόνο dt μπας και προλάβεις να ρίξεις κάναν ύπνο όσο δουλεύανε τα μαστόρια) και όταν βγαίνοντας στα μπαρ πίνεις μισό μπουκάλι στην καθησιά σου (εμείς Τζούλια, πίνουμε από τα μπουκάλια, δεν τα μεθοδεύουμε εκεί που τα βάζεις εσύ)... ε κάπου κάπου η duracell θέλει επαναφόρτιση. Εντάξει, εύκολα βγαίναμε και τέταρτο βράδυ στη σειρά, αλλά έδωσα ρεπό στα κορίτσια. Ούτως ή άλλως έπεται συνέχεια μεσοβδόμαδα. Εμείς άλλωστε πάμε και κόντρα στο ρέμα (όχι στο ρέμο). Χθες που ήταν η γιορτή της γυναίκας, όλα τα καλά κορίτσια της παρέας ξεκουράσανε τα ποδαράκια τους από τα δεκάποντα και γιορτάσανε κάνοντας Red Carpet εμφανίσεις με φορμίτσες και leg warmers. Εγώ προσωπικά ούτε ένα "χρόνια πολλά" δεν άκουσα, αλλά δε χωλοσκάω. Εδώ στη γιορτή μου καλά καλά δε με θυμούνται, θα θυμώσω που δεν ευχήθηκαν για το international women's day; Τους αφιερώνω το Χρυσό Βατόμουρο και πολλά φιλάκια ρουφηχτά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου