Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Κομπλεξικοί μέρος τρίτον

Προσφάτως με ρώτησε κάποιος εάν μέσω του blog μου περνάω πλάγια μηνύματα, αν απευθύνω τα σχόλια μου σε κατευθύνσεις και περιμένω να τα διαβάσουν ορισμένοι και να βγάλουν τα συμπεράσματα τους. Του απάντησα, πως δεν έχω ανάγκη να κουκουλώσω τις απόψεις μου και να τις εκθέσω με τρόπο συγκαλυμένο και όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Από μικρή έπασχα και πάσχω από το σύνδρομο του "καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς". Όπερ σημαίνει, πως μιλάω χωρίς να σκέφτομαι και χωρίς να φιλτράρω. Δεν έχω ανάγκη να είμαι αρεστή, δε με απασχολεί να χαϊδέψω τα αυτιά κανενός. Η αμεσότητα και η ωμή αλήθεια πονάνε και γεννάνε πολλούς εχθρούς, αλλά προτιμώ να τα έχω καλά με τον εαυτό μου και να πορεύομαι μόνη μου, παρά να είμαι ψεύτικη και υποκρίτρια. Συνεπώς, ό,τι έχω να πω το λέω και στα μούτρα σας. Από εκεί κι έπειτα, είναι δικαίωμα του καθενός να μη με κάνει παρέα.
Βέβαια, παραδέχομαι πως αρκετές φορές έχω γράψει με τρόπο ιδιαιτέρως αιχμηρό για ανθρώπους συγκεκριμένους και έχω ξεμπροστιάσει ελεεινές συμπεριφορές και ακόμα πιο ελεεινούς χαρακτήρες. Γιατί να αισθάνομαι, όμως, τύψεις όταν αφενός κάποιοι το άξιζαν και αφετέρου το κάνουν κι αυτοί. Κακά τα ψέμματα, όλοι το κάνουμε, απλά όσοι το κάνουν στα μουλωχτά και υπογείως είναι διπρόσωποι. Ουσιαστικά είναι μαλάκες. Δεν έχουν το θάρρος της γνώμης. Η φωκίτσα την έχει - και προφορικώς και γραπτώς. Αν δεν αναφέρω ονομαστικά τους μαλάκες και τις μαλακισμένες στους οποίους αναφέρομαι κάθε φορά, είναι καθαρά για λόγους διασφάλισης προσωπικών δεδομένων. Μη μου ζητάει ο αρχιμαλάκας και τα ρέστα που του έκανα χαλάστρα κάνα προξενιό, ε;
Επίσης, γιατί να ντρέπομαι εγώ όταν δεν ντρέπονται όλοι αυτοί που στηλιτεύω, που δεν κοιτάν τα χάλια τους. Έχουμε γεμίσει καμμένους, λυπάμαι που ο φίτσουλας έβλεπε μόνο εμένα να ανήκω σε αυτή την κατηγορία, αλλά δυστυχώς είμαστε πολλοί (βάζω και τον εαυτό μου) και κάποιοι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Κάποιοι χρήζουν ξεμπροστιάσματος, τι να λέμε τώρα. Και όλα είναι θέμα κόμπλεξ. Οι περισσότεροι κουβαλάνε κάτι περίεργα σύνδρομα, τρώνε κάτι φρίκες κι επειδή εσύ έχεις περάσει το στάδιο της ψυχανάλυσης και είσαι όσο να'ναι πιο ανάλαφρος κι απενεχοποιημένος, θεωρούν ότι είσαι κακός άνθρωπος, ότι θες να τους βλάψεις, να τους μειώσεις, να τους ευνουχίσεις. Παιδάκια, η πρόθεση δεν είναι να σας φέρουμε σε δύσκολη θέση, αλλά να σας δείξουμε πώς έχουν τα πράγματα, γιατί μερικοί ζείτε στον πλανήτη happy και νομίζετε πως τα πάντα περιστρέφονται γύρω σας.
Τελευταία εγγραφή στον κατάλογο με τους κομπλεξικούς, ο παπάρας που διαβάζοντας λίγα από τα κείμενα μου, θεωρεί πως έχει καταλάβει τις εβδομαδιαίες συνήθειες και πως μπορεί να με μειώσει αναφέροντας τις κάποιες αδυναμίες μου. Μεγάλε, δε μασάω. Το ότι δε γράφω εδώ πως πηδιέμαι, δε σημαίνει πως είμαι παρθένα και το ότι δεν έχουμε τα ίδια γούστα στις κοινωνικές εκδηλώσεις, δε σημαίνει πως είμαι ακοινώνητη ή κάνα βλαχαδερό. Κακομοίρης είσαι εσύ που αναζητείς τρόπους να μειώσεις ανθρώπους που απλά είναι πολύ ανώτεροι σου. Συνέχισε να το κάνεις, είναι ίσως το μόνο πράγμα κρατάει το λιγοστό μυαλό σου σε εκγρήγορση. Λυπάμαι μόνο για ότι με έβαλες για 5 δευτερόλεπτα  στην κατινίστικη διαδικασία να θέλω να σου το αποδείξω, αλλά ευτυχώς έκανα πίσω τελικά, γιατί ξέρω πως είμαι καλύτερος άνθρωπος και δεν σκοπεύω να αναλωθώ σ'έναν επιδεικτικό διαγωνισμό σαν εσένα τον κρετίνο. Φιλιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου