Η κακοτυχία να σε λένε Ευτυχία

Από μικρό παιδί είχα το παράπονο ότι η ημέρα της ονομαστικής μου εορτής ήταν παντελώς άγνωστη στο ευρύ κοινό, καθώς κι επίσης ότι την ημέρα των γενεθλίων μου τη γιόρταζα μόνο σε επίπεδο οικογενειακό. Οι λόγοι: πρώτον, κανείς δε θυμάται ποτέ ότι με έχουν βαφτίσει Ευτυχία και πόσο μάλλον ότι ο εορτάζων άγιος είναι ο Ευτύχιος εκ της Κωνσταντινουπόλεως και δεύτερον, τα γενέθλια μου πέφτουν μέσα στο κατακαλόκαιρο, όταν όλος ο κόσμος λείπει διακοπές. Οπότε, σαν παιδί δεν είχα την ευκαιρία να γιορτάσω με φίλους και παρέες, να κάνω party ή τελοσπάντων να δέχομαι ευχητήρια τηλεφωνήματα χωρίς πρωτίστως να πρέπει να έχω εγώ η ίδια ενημερώσει ότι εντός ολίγον ημερών θα έχω τη γιορτή μου. Sucks, heh?
Σιγά το πράμα, θα πεις, καλύτερα να είσαι χαμένος στην ανωνυμία. Δεν ξέρω, αν και γενικά προτιμώ σε πολλούς τομείς της ζωής μου να διάγω έναν βίο απαρατήρητο, ψιλογουστάρω να είμαι διαφανής, αυτό με τις γιορτές μου έχει στοιχίσει. Είναι παιδικό απωθημένο. Το παραδέχομαι, ζήλευα τις Μαρίες, τις Ελένες, τους Νίκους και τους Δημήτρηδες των οποίων οι γιορτές ήταν ορόσημο πάνω στο ημερολογιακό έτος, αφού κάνα μήνα πριν αρχίζανε οι ερωτήσεις : "και τι θα κάνεις στη γιορτή σου Μαράκι, Ελενίτσα, Νικολάκη, Δημητράκη;" Δεν είχα ακούσει ποτέ το αντίστοιχο : "εφάκι, θα κάνεις κάτι για τη γιορτή σου;" Σκατούλες. Αντί αυτού, δέχτηκα αρκετές φορές ευχές από κόσμο σε κουλές ημερομηνίες στις οποίες γιόρταζαν οι Ευφημίες, Ευτέρπες, Ευφροσύνες, Ευσταθίες και λοιπές παρατρεχάμενες. Να μην είμαι, λοιπόν, αχάριστη, ο κόσμος με θυμόταν! Απλά, πέρα από την οικογένεια μου δε θυμόταν κανείς ότι με λένε Ευτυχία... Τι δυστυχία...
Με τα γενέθλια, τι άλλη μιζέρια! Ε, μα κι εσύ ρε μάνα, πρώτη Αυγούστου βρήκες να με φέρεις σε αυτό το μάταιο κόσμο; Χάθηκε ο Σεπτέμβριος, ο Οκτώβριος, ο Νοέμβριος; Οι πιο γαμάτοι μήνες να κάνεις party! Κανείς δεν πάει διακοπές αυτούς τους μήνες, εκτός κι αν ήμουν τόσο γκαντέμω ώστε να έχω γεννηθεί ανάμεσα 26-28 Οκτωβρίου... (bouaxaxaxa my sincere sympathies for those born on those dates!) Για να επανέλθω στο θέμα μου, σαν παιδί λοιπόν δεν έκανα ποτέ birthday bash. Jamais. Τα σχολεία ήταν κλειστά για καλοκαίρι, ήμουν πάντα με τους γονείς διακοπές, μετά το μπάνιο στη θάλασσα έσβηνα κεράκια, κόβαμε την τούρτα, και μετά για φαγητό. Τόοοοοσο καλά.
Όλα αυτά διήρκεσαν μέχρι το πανεπιστήμιο, που ανοίξανε οι ορίζοντες, διευρύνθηκε ο κύκλος μου και άρχισα να βγαίνω σε νυχτερινά μαγαζιά, να μην πηγαίνω πλέον διακοπές με τους γονείς και να γνωρίζω κόσμο που είχαν συγγενή κάποια Ευτυχία! Σιγά σιγά, αυξήθηκε ο αριθμός ευχετηρίων κλήσεων την 6η Απριλίου και αρκετές φορές μου δόθηκε η ευκαιρία να καλέσω τους 4-5 εναπομείναντες θερμόπληκτους εν τω κλεινόν άστυ φίλους να τους κεράσω ένα ποτάκι σε κάποιο παραλιακό "αναψυκτήριο". Αλλά και πάλι, ένα παράπονο το είχα... έπρεπε να έχω εγώ ενημερώσει για τα επικείμενα γενέθλια. Από μόνοι τους, λίγοι αυτοί που θυμόντουσαν μέσα στα μακροβούτια και το άραγμα στις εξωτικές πλαζ να μου τηλεφωνήσουν πρωταυγουστιάτικα.
Βέβαια, όπως μου επεσήμαναν χρόνια οι δικοί μου, το savoir vivre επιβάλλει στην εορτή σου να μην ενημερώνεις εκ προοιμίου τους φίλους σου, αλλά να δέχεσαι τις ευχές και εάν κι εφόσον έχεις κανονήσει να γιορτάσεις, να τους προσκαλείς on the spot. Όσους εδεήσουν να σε καλέσουν. Στα γενέθλια, φυσικά και καλείς in advance.
Τεσπά, μακρυγορώ χωρίς ουσία, ήθελα να καταλήξω στο ότι τα τελευταία χρόνια είχα τη χαρά να γιορτάσω γιορτή-γενέθλια ανάμεσα σε 3-4 άτομα που πραγματικά αγαπώ και με νοιάζουν και που πραγματικά ξέρω ότι με σκέφτονται. Φέτος, που περισσότερο από ποτέ είχα την ανάγκη αυτά τα 3-4 άτομα να είναι κοντά μου, δεν ήταν, η καθεμία για δικούς της λόγους, σεβαστούς μεν, ωστόσο για τη μία και μοναδική μέρα που γιορτάζει η φίλη τους το χρόνο, θα περίμενα να κάνουν την προσπάθεια... Ευτυχώς, ένα άτομο δε με έχει απογοητέψει ποτέ. Η ευτυχία, λοιπόν, είναι να έχεις τέτοιους ανθρώπους δίπλα σου: στα ζόρια και στα πανηγύρια. Ευχαριστώ, νατ!



Υ.Γ. Αααα... φέτος, με θυμήθηκε ο τελευταίος άνθρωπος που θα περίμενα ποτέ... ενδόμυχα φυσικά το ήλπιζα... και προς τιμήν του, λοιπόν, έκανε την ανατροπή. Ευχαριστώ, μικρέ!